آدم‌های مهربان در مقابل خوبی های یک طرفه‌شان هرگز احساس حماقت نمی‌کنند!
چون خوب بودن برای آنها عادت شده …

آدم‌های مهربان از سر احتیاجشان مهربان نیستند
آنها دنیا را کوچکتر از آن می‌بینند که بدی کنند …

آدم‌های مهربان خود انتخاب کرده‌اند که نبینند، نشنوند و به روی خود نیاورند…
نه اینکه نمی‌فهمند ….

هزاران فریاد پشت سکوت آدم‌های مهربان هست …
هرگز به آدمهای مهربان زخم نزنیم؛
چون گوشه قلب خدا زخمی میشود …