زیبایی اش بهم زده نظم قطار را
این ایستگاه می برد از دل قرار را

برشانه های باد، رها گشته پرچمی…
دلبر گشوده گیسوی دنباله دار را

مجبور میشویم که دیوانه ات شویم
عشقت گرفته از دل ما اختیار را

در حسرت نگاه تو عمری چشیده ام
با زخمهای خود نمک انتظار را

آهوی دل به پنجره فولاد بسته ام
تقدیم میکنم به شما این شکار را