پرسش: آيا حضرت احکام جديد مي اورند ؟

پاسخ: دين کامل و جامع اسلام به صورت تمام و کمال بر وجود مقدس پيامبر(ص) نازل گشت و آنچه را مردم بدان نياز داشتند در اختيار پيامبر قرار گرفت؛ آيه شريفه ” الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً “(مائده، 3). بر اين مطلب دلالت دارد. البته بايد توجه داشت که اين اکمال دين و اتمام نعمت و رضايت الهي نسبت به دين اسلام براي مردم هنگامي است که ولايت و امامت امامان معصوم را به عنوان مفسر و معلم دين در متن دين بپذيريم. آيه شريفه: “يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ"(مائده،67). که در روز هيجده ذي الحجة(جريان غدير خم) نازل گشت اين مطلب را ثابت ميکند. بنابراين هر حکمي توسط امامان بيان و يا اجرا ميشود بر گرفته از دين اسلام ميباشد.
در روايات به پارهاي از احکام اشاره شده است که در زمان ظهور به اجرا گذاشته ميشود. در مورد اين احکام (در صورت پذيرش صدور آن از معصومين(ع) توجه به چند مطلب ضروري است:
الف. برخي از احکام الهي هر چند بر پيامبر نازل شد، ولي شرايط و اجراي آن در زمان ظهور فراهم شده و به مرحله اجرا گذاشته ميشود.
ب. با گذشت زمان، به علت سيطره زور مداران و وجود تحريف گران، ممکن است تغييراتي در برخي احکام پديد آمده باشد. در زمان ظهور آنها تصحيح ميشود.
ج. چون فقها در استنباط و فهم حکم شرعي، از يک سلسله قواعد و اصول بهره ميبرند، ممکن است برداشت مجتهدي مطابق با واقع نباشد(هر چند او معذور بوده و فتواي او لازم الاجرا است). در زمان ظهور، حکم واقعي گفته ميشود.
د. برخي از احکام در شرايطي خاص و اضطراري و به علت امر تقيه به صورت غير واقعي اعلام شده است. در زمان ظهور به علت عدم تقيه، حکم واقعي بيان ميگردد.
از امام علي(ع) نقل شده است: “گويي هم اکنون شيعيان خود را ميبينم که در مسجد کوفه،خيمهها زده و قرآن را بدانگونه که نازل شده به مردم ميآموزند". و از امام باقر(ع) نقل شده است: “هيچ بدعتي را وانگذارد مگر اينکه آن را از ريشه برکند و از هيچ سنتي نميگذرد مگر اينکه آن را برپا کند".(بحار الانوار، ج58، ص11،ح11).