1- حضرت محمد صلی الله علیه و آله :
إنَّ أَعظَمَ النّاسِ مَنزِلَةً عِندَاللّه يَومَ القيامَةِ أَمشاهُم فى أَرضِهِ بِالنَّصيحَةِ لِخَلقِهِ؛
بلند مرتبه ترين مردم نزد خداوند در روز قيامت كسى است كه در روى زمين بيشتر در نصیحت و ارشاد مردم قدم بردارد.
(كافى، ج2، ص 208، ح5)
———————-
2- لقمان حكيم رحمه الله:
يا بُنَىَّ … عَلَيكَ بِالمَوعِظَةِ فَاعمَل بِها فَإنَّها عِندَ العاقِلِ أَحلى مِنَ العَسَلِ الشَّهدِ؛
فرزندم نصيحت را بپذير و به آن عمل كن كه نصيحت نزد عاقل از عسل ناب شيرين تر است.
(ارشاد القلوب، ج1، ص72)
———————-
3- امام على عليه السلام:
مَن قَبِلَ النَّصيحَةَ سَلِمَ مِنَ الفَضيحَةِ؛
هر كس نصيحت را بپذيرد، از رسوايى به سلامت مى ماند.
(غررالحكم، ج5، ص277، ح8344)
———————-
4-امام جواد عليه السلام:
اَلمُؤمِنُ يَحتاجُ إلى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوفيقٍ مِنَ اللّه و َواعِظٍ مِن نَفسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّن يَنصَحُهُ؛
مؤمن نيازمند سه چيز است: توفيقى از پروردگار، پند دهنده اى از درون خويش و پذيرش از نصيحت كنندگان.
(بحارالأنوار، ج78، ص358، ح1)
————-
امام باقر(ع):
به محمدبن مسلم فرمودند:
ای محمّد گناهان مومن که از آن توبه کرده، آمرزیده شده است و باید برای آینده اش پس از توبه کار نیک کند.
من گفتم اگر پس از توبه و استغفار از گناهان باز گناه کرد و باز توبه نمود؟
در پاسخ فرمودند: ای محمدبن مسلم تو پنداری که بنده مومن از گناه خویش پشیمان گردد و از آن آمرزش خواهد و توبه کند. سپس خدا توبه اش را نپذیرد؟
گفتم: چند بار این کار را کرده و از خدا آمرزش خواسته.
فرمود: هر قدر مومن از آمرزش خواهی به خدا رو کند ، و توبه کند خدا هم همان مقدار به آمرزش او باز می گردد هر چند دفعاتش فراوان باشد به راستی که خداوند زیاد آمرزنده و مهربان است و توبه را می پذیرد و از بد کرداریها می گذرد. مبادا تو مومنین را از رحمت خدا نا امید سازی.
اصول کافی جلد 2 صفحه 432