اصلاً حسین جنس غمش فرق می کند
این راه عشق پیچ و خمش فرق می کند

اینجا گدا همیشه طلبکار می شود
اینجا که آمدی کرمش فرق می کند

شاعر شدم برای سرودن برایشان
این خانواده، محتشمش فرق می کند

“صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین”
عیسای خانواده دمش فرق می کند

از نوع ویژگی دعا زیر قبه اش
معلوم می شود حرمش فرق می کند

تنها نه اینکه جنس غمش جنس ماتمش
حتی سیاهی علمش فرق می کند

با پای نیزه روی زمین راه میرود
خورشید کاروان قدمش فرق می کند

من از “حسینُ منّی” پیغمبر خدا
فهمیده ام حسین همش فرق می کند

پرچمی بر قله عالم زدند/ زینبیون پادشاه عالمند

در کمند عشق زینب منزلم / نام او ذکر تپش های دلم

در حریم غرب او پر میزنم / یا حسین میگویم و بر میزنم

ذکر تسبیح ملک یا زینب است/ سفره غم را نمک یا زینب است

عشق را تنها محک یا زینب است/ پایه های نه فلک یا زینب است

کربلا یه عشق و یک سر زینبیست/ به که عباس دلاور زینبیست

عاشقان زهرای اطهر زینبی است/ بی گمان ساقی کوثر زینب است

هرچه میبینم به عالم زینبیست/ فاش میگویم خدا هم زینبیست

یادتان باشد لباس مشکیم را تا کنید

گوشه ای از قبر من این جامه را هم جا کنید

کاش من در شام تاسوعا بمیرم تا شما

خرجیم را نذر خرج ظهر عاشورا کنید

ﺍﻯ ﺁﺏ ﻓﺮﺍﺕ ﺍﺯﮐﺠﺎ ﻣﯿﺎﯾﻰ؟
ﻧﺎﺻﺎﻑ ﻭﻟﻰ ﭼﻪ ﺑﺎ ﺻﻔﺎ ﻣﯿﺎﯾﻰ،

ﺧﻮﺩﺭﺍ ﻧﺮﺳﺎﻧﺪﻯ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺧﺸﮑﯿﻦ ﺣﺴﯿﻦ،
ﺩﯾﮕﺮﺑﻪ ﭼﻪ ﺭﻭﯾﻰ ﺑﻪ ﮐﺮﺑﻼ ﻣﯿﺎﯾﻰ؟

ﺗﺎ ﺩﻝ ﺯ ﻏﻢ ﺗﻮ ﮔﺸﺖ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﺣﺴﯿﻦ
ﺍﯾﻦ ﭼﺸﻢ ﺗﻬﯽ ﻧﮕﺸﺖ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺣﺴﯿﻦ

ﻋﻤﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﮔﺎﻫﻢ
ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﮔﺪﺍﯼ ﺧﻮﯾﺶ ﺩﺭﯾﺎﺏ ! ﺣﺴﯿﻦ

کربلا یعنی نوای العطش
روی لبها ردپای العطش

کربلایعنی سراپاسوختن
تشنه لب بین دودریا سوختن

کربلا یعنی ک سقای ادب
درکنارشط بیافتد تشنه لب

کربلایعنی حضورفاطمه
پیش سقا درکنارعلقمه

کربلا یعنی تبسم براجل
نزدقاسم مرگ احلی من عسل

کربلا یعنی علی اصغر شدن
تشنه بر دوش پدر پرپر شدن

تسبیح گرفتن از تربت امام حسین علیه السلام

امام صادق علیه السلام می فرمایند:
  من کانت معه سَبْحَة من طین قبر الحسین علیه السلام کتِبَ مُسَبِّحا وان لَمْ یسَبِّحْ بِها .   فرهنگ عاشورا: ص 113.
هر کس که همراه داشته باشد تسبیحی که از خاک قبر امام حسین علیه السلام درست شده باشد جزء تسبیح گویان به حساب می آید ولو ذکر و تسبیح نگوید. و در روایتی دیگر از حضرت امام کاظم علیه السلام است که :
  لا یستغنی شیعتنا عن اربعة… وسَبْحَة من طین قبر الحسین علیه السلام فیها ثلاث و ثلاثون حَبَّةٍ   بحارالانوار: 85 / 333.
می فرمایند : شیعیان ما از 4 چیزی بی نیاز نیستند که یکی از آن ها همراه داشتن تسبیح است که از خاک قبر حسین علیه السلام درست شده باشد که تعداد دانه های آن 33 تا باشد. از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمودند :
  مَنْ اراد سبحة من تربة الحسین علیه السلام مرة واحدة بالاستغفار أو غیره کتب اللّه سبعین مرّة . -   من لایحضره الفقیه : 1 ، ص 268.
حضرت می فرمایند کسی که با تسبیحی که از تربت حسین علیه السلام درست شده است یک مرتبه استغفار کند ثواب هفتاد مرتبه استغفار برای او نوشته می شود. در حدیثی دیگر راجع به فضیلت تسبیح گفتن با تربت حضرت سیدالشهداء علیه السلام نقل شده است که امام معصوم علیه السلام فرمودند:
  من ادار تربة الحسین علیه السلام فی یده و قال: سبحان اللّه و الحمدللّه و لا اله الا اللّه و اللّه اکبر. مع کل حبّة، کتب له ستة آلاف حسنة و محی عنه ستة آلاف سیئة و رفع له ستة الاف درجة .   تهذیب: 6 ، ص 75 باب 22 ، ح 16.
می فرمایند کسی که با تسبیح تربت حضرت سیدالشهداء ذکر سبحان اللّه و الحمدللّه و لا اله الا اللّه و اللّه اکبر را بگوید در مقابل هر عدد از دانه های تسبیح 6 هزار حسنه برای او نوشته می شود و 6 هزار گناه از او بخشیده می شود و 6 هزار درجه بر درجات او افزوده می شود.
  عن الصادق علیه السلام : قال: ان الحور العین اذا ابصرن بواحد من الاملاک یهبط الی الارض لامر ما یستهدین منه السبح و التربة من طین قبر الحسین علیه السلام .   وسائل الشیعة : 8 ، ص 313 ؛ بحار الانوار : 85 ، ص 334 ، ح 18.
امام صادق علیه السلام فرمودند هرگاه ملائکه به زمین نازل می شوند حورالعین از آن ها خواهش می کنند تا تسبیح و تربت قبر حسین را برای آن ها هدیه ببرند.

آماده باش مقـــــصد ما در سفر یکی ست
سرهایمـان جداست ولی بال و پر یکی ست
این ها برای کشـــتن ما صف کشیده ند
از هر کـــــجای دشت بپرسی خبر یکی ست

دار و ندارمان همه در بین خـــــیمه هاست
آتش که شعله ور بشود خشک و تر یکی ست
حتی به روی اکـــــبر من تیغ می کشند
با اینکه با پـیامبر از هر نظر یکی ست

تنها به این گناه که فرزند حیـــــدریم
تنـــها به این دلیل که ما را پدر یکی ست
آیا کسی نمانده که یاری کند مـرا
اینجا میان این همه لشـــکر اگر یکی ست

عـــــباس من برادر من نور چشـــــم من
طرز مـصاف کردن تو با پدر یکی ست
تـنها رجز بخوان و بگو یا علی مدد
در چـشم شیر، یک نفر و صد نفر یکی ست

چشم انتظار آمـــدنت از شریعه ند
حالا دعای اهل حـــرم بیشتر یکی ست
شــــمشیرها به دور تنت حلقه می زنند
چون جمع تـــیغ ها همگی ضــربدر یکی ست

بعد از من و تو زیــنب اگر نشنود بدان
خـــونین بدن زیاد ولی خون جـــــگر یکی ست
از بس حروف پـــیکر پاکت مقطعه ست
پائین پای مرقـدو بالای سر یکی ست
غرق سـتاره است تن من ولی هنوز
در آسـمان بی کسی من قمـر یکی ست

بوی اسپند ز ماتمکده ها می آید
بوی سیب از حرم خون خدا می آید
همه جا پر شده از زمزمه وای حسین
ماه جانبازی شاه دو سرا می آید

کعبه گشته است سیه پوش حسین ابن علی
بوی خون در وسط عرش خدا می آید
وسط عرش شده روضه مظلوم به پا
دم کشتند حسین را ز سما می آ ید
چقدر پیرهن مشکی ماه ماتم
به تن نوکر ارباب ولا می آید
نوحه باز چه شور است روی پرچم ها
روی دیوار حسینیه نما می آید
روضه خوان ها همه دارند گریز گودال
بر سر خواهر او وای چه ها می آید
مقتل سید طاووس چنین آورده
مادری گوشه مقتل به نوا می آید
دم ای وای غریبم چه شده ای مادر
به زبانش وسط دشت بلا می آید
وای از آن لحظه که در زیر سنان و نیزه
زهمان حنجر ببریده صدا می آید
حنجرخشک صدا زد که اخی برگرد
بوسه بر حنجر و حلقوم جدا می آ ید