از زبان پروفسور حسابی:

22 سال درس دادم

1- هیچگاه لیست حضور و غیاب نداشتم.

(چون کلاس باید اینقدر جذاب باشه

که بدون حضور و غیاب شاگردت بیاد سر کلاس)

2- هیچگاه سعی نکردم کلاسم را غمگین و افسرده نگه دارم!

(چون کلاس،
خانه دوم دانش آموز هست)

3-هر دانش آموزی دیر آمد،
سر کلاس راهش دادم!

(چون میدونستم اون اگر 10 دقیقه هم بیاد،

کلاس یعنی احساس مسوءلیت نسبت به کارش)

4- هیچگاه بیشتر از دو بار حرفم را تکرار نکردم.

(چون اینقدر جذاب درس میدادم

که هیچکس نگفت بار سوم تکرار کن)

5- هیچگاه 90 دقیقه درس ندادم!
(چون میدونستم کشش دانش اموز متوسط و کم هوش و باهوش با هم فرق داره)
6-هیچگاه تکلیف پولی برای کسی مشخص نکردم!
(چون میدانستم ممکنه بچه ای مستضعف باشه یا یتیم..)

7- هیچگاه دانش اموزی درب دفتر نفرستادم.
(چون میدونستم درب دفتر وایسیدن یعنی شکستن غرور)

8- هیچگاه تنبیه تکی نکردم

و گروهی تنبیه کردم!

(چون میدونستم تنبیه گروهی جنبه سر گرمی هست ولی تنبیه تکی غرور را میشکند)
9- همیشه هر دانش اموزی را آوردم پای تخته، بلد بود.
(چون میدانستم که کجاش گیر میکند نمیپرسیدم)