انگشتهای دستمان

یکی کوچک ، یکی بزرگ

یکی بلند و یکی کوتاه

یکی قوی و یکی ضعیف

… اما هیچکدام دیگری را مسخره نمیکند

هیچکدام دیگری را له نمیکند

و هیچکدام برای دیگری تعظیم نمیکند

آنها کنار هم یک دست میشوند و کار میکنند

گاه ما انسانها اگر از کسی بالاتر بودیم , لهش میکنیم و اگر از کسی پایینتر بودیم او را میپرستیم

شاید بخاطر همینکه یادمان باشد ،

نه کسی بنده ماست ,

نه کسی خدای ما ، خداوند انگشت ها را اینگونه آفرید

باهم باشیم و کنار هم ،

آنگاه لذت یک دست بودن را میفهمیم.