شیعه همه جا رهبر و مولایش علی است دنیاش علی بوده و عقباش علی است

بی مهر علی , زهد ابوذر همه هیچ سلمان كه محمدی است آقاش علی است 

 برخی از این القاب علی بن ابیطالب (ع) چنین‏ اند ‼️

«أعلمُ الأمّة»، «أقضَی الأمّة»، «أوّلُ مَن أسلَمَ»، «أوّلُ مَن صلّی»، «خیر البشر»،

«أمیر المؤمنین»، «امام المتّقین»، «سیّد المسلمین»، «یعسوب المؤمنین»، «عمود الدین»، «سیّد الشهداء»، «سیّد العرب»، «رایة الهدی»،

«باب الهدی»، «المرتضی»، «الولیّ» و«الوصیّ».[

« ابوریحانتین »، « یعسوب الدین »، « اسد »، « اسدالله »، « اسدلله الغالب »، « ابوالحسن »، « ابوالحسین »،« اَبَاالَحَسَنَین »، « حیدر»،

« حیدر كران »،« کاشِفُ الکَرب »، « امیر النحل »، « الأنزع البطین »، « ابو تراب »، « مولی الموحدین »، « غضنفر »، « ابومحمد »،

« صدیق الاکبر»، « فاروق اعظم »، « باب علم »، « مولی »، « وصی الرسول »، « حُجَّهَ اللهِ »، « ولی الله »، « #عبدالله »،

« مبیر الشرک و المشرکین »، « حاصف النعل »، « قائدالغرالمحجلین »، « زین العابدین »، « المبارك »، « مَظهَرَالعَجائِب »، « بابَ اللهِ »،

« ساقی کوثر»، « خلیفته الله »، « سیّد الاوصیاء »، « نفس الرسول »، « صاحب اللواء »، « فاروق »، « قاءد الغر المحجلین »،

« رَاحِمَ المَساکینَ »، « اِلهَ العالَمَینَ »، « دَلیلَ المُتَحیِّرِینَ »، « اَمانَ الخائِفینَ »، « مُعینَ المُتَوَکِلینَ »، « قَهّارُ »، « تَقَهَّرتَ »،

« قاهِرَالعَدُوّ »، « واِلیَ الوَلِیَّ »، « اَبالغَیثِ اَغِثنی »، « الخَفیَّ »، « شمساطیل »، « جمحائیل »، « قنسوم »، « منسوم »، « بلقیاطیس»

، « حزبیل »، « اصب »، « شروحیل »، « ایلیا »، « بریا »، « حجرعین » ، « سیف الله » ، « یُؤتُونَ الزَّكاةَ وَ هُم راكِعُونَ »

القاب امیرالمومنین(علیه السلام)
اسم شریفش علی(علیه السلام) است ❣

 (بحارالانوار، ج 37، ص 339، حدیث 81)

 سیدالطائفتین علامہ سید محمد حسین حسینے طهـرانے قدس اللہ نفسہ الزڪیہ در کتاب ” معادشناسی ، ج ۴، ص ۱۱۱ ” میفرمایند:

  ولایت مطلقه امیرالمؤمنین علیه السلام مُلک و ملکوت را گرفته است ولی وقتیکه مقدّمات قیامت برپا میشود، آن ولایت ظهور میکند و بروز می نماید، و از خفاء و کمون به عالم شهادت تجلّی میکند.
الان هم آن ولایت هست ولی برای عامّه ظهور ندارد، مختفی است و مردم او را حسّ نمی کنند و ادراک نمی نمایند؛ بلی برای خواصّ از مردم که به جهاد اکبر رفته اند و منازل اخلاص را طیّ نموده و از بندگان مقرّب و مخلَص پروردگار شده اند ظهور دارد. آنان تمام حرکات و سکنات در عوالم را تحت سیطره و هیمنه ولایت می بینند…

#علامه_طهرانی #سیره_صالحان #معاد_شناسی

در کتاب مجالس المؤمنین در ذیل حالات شعراء می نویسد:
پدر جمال الدین خلیعی موصلی، حاکم موصل و ناصبی و یکی از دشمنان اهل بیت علیهم السلام بود. مادرش هم ناصبیه بود و چون پسری برایش متولد نمی شد؛ به مقتضای عقیده ی فاسد خویش، نذر کرد که اگر خدای به او پسری عطا کند؛ به شکرانه ی او، پسر را سر راه زوار حضرت اباعبدالله علیه السلام بفرستد، تا زواری را که از شام و جبل عامل می آیند و عبور آنها از موصل است به قتل برساند و اموال آنها را غارت کند
بالاخره بعد از مدتی جمال الدین متولد می شود چون جمال الدین به حد جوانی می رسد، مادرش او را از نذر خود خبردار می کند. لاجرم او همراه با مادرش، به دنبال زواری که از موصل عبور کرده بودند؛ رفت.
هنگامی که به مسیب رسید، دید زوار از جسر عبور کرده اند. بنابراین در همان جا توقف کرد تا هنگامی که زوار مراجعت کردند، آنها را به قتل برساند.
جمال الدین در کناری کمین کرده بود و در همان حال به خواب فرورفت. در عالم رؤیا دید قیامت برپا شده است و ملائکه آمدند و او را گرفتند و در آتش انداختند. اما آتش او را نسوزاند و به او اثر نکرد.
ملک موکل جهنم به آتش خطاب کرد: چرا او را نمی سوزانی؟!
آتش گفت: غبار زوار کربلا بر او نشسته است پس او را از جهنم بیرون آوردند و شستشو دادند و دوباره او را درآتش انداختند ولی باز هم آتش او را نسوزاند
ملک گفت: چرا حالا دیگر او را نمی سوزانی
آتش گفت: شما ظاهر بدن او را شستید، اما غبار داخل در جوف او شده است
جمال الدین از خواب بیدار شد و از آن عقیده ی فاسد برگشت و مذهب تشیع را اختیار کرد و مشغول مداحی حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام شد. بعضی می نویسند: او به کربلا آمد و بعضی شعرا این شعر را به او نسبت داده اند
اذا شئت النجاة فزر حسینا
لکی تلقی الاله قریر عین
فان النار لیس تمس جسما
علیه غبار زوار الحسین .
یعنی اگر نجات از آتش می خواهی، پس حضرت امام حسین علیه السلام را زیارت کن زیرا آتش به بدنی که غبار زوار حسین علیه السلام بر آن نشسته باشد، آسیب نمی رساند
امام حسین علیه السلام استثناء عالم وجود

روزى حضرت امير (ع) به خانه آمد و ديد زهرا (س) بيمار شده است. چون شدت بيمارى و تب آن بانو را ديد، سرش را به دامن گرفت و بر رخسارش نظر كرد و گريست و فرمود: يا فاطمه! چه ميل دارى؟ از من بخواه. آن معدن حيا و عفت عرض كرد: پسر عمو! چيزى از شما نمى خواهم.

على (ع) دوباره اصرار نمود. آن بانوى معظمه قبول نكرد، به سبب آنكه رسول خدا (ص) به وی فرموده بود: از شوهرت على هرگز خواهش مكن، مبادا خجالت بكشد. حضرت فرمود: اى فاطمه! به جان من، آنچه ميل دارى بگو. عرض كرد: حال كه قسم دادى، چنانچه در اين حالت انارى باشد، خوب است.

على (ع) بيرون رفت و از اصحاب جوياى انار شد. عرض كردند: فصل آن گذشته، مگر آن كه چند دانه انار نزد شمعون باشد. حضرت خود را به در خانه شمعون رسانيد و دق الباب نمود. شمعون بيرون آمد، ديد اسدالله الغالب بر در است. عرض كرد: چه باعث شد كه خانه مرا روشن نمودى؟

حضرت فرمود: شنيده ام كه از طايف براى تو انارى آورده اند. اگر چيزى از آن باقى مانده، يك دانه به من بفروش كه مى خواهم براى بيمار عزيزى ببرم. عرض كرد: فداى تو شوم، آن چه بود مدتى است فروخته ام. آن حضرت به فراست علم امامت دانست كه يكى باقى مانده، فرمود: جويا شو، شايد دانه اى باقى مانده و تو بى خبر باشى. عرض كرد: از خانه خود باخبرم.

همسرش پشت در ايستاده بود و گفتگو را مى شنيد. گفت: شمعون! يك انار در زير برگ ها ذخيره و پنهان كرده ام. و انار را خدمت حضرت آورد. حضرت چهار درهم داد. شمعون گفت: يا على! قيمت اين انار نيم درهم است. حضرت فرمود: همسرت آن را براى خود ذخيره كرده بود. اضافه پول براى او باشد.

آن را گرفت و به شتاب روانه خانه شد، اما در راه صداى ضعيف و ناله غريبى شنيد. از پى آن رفت تا داخل خرابه شد، ديد شخصى بيمار و غريب و تنها به خاك افتاده و از شدت ضعف و مرض مى نالد. امام بر بالين او نشست و سر او را در كنار گرفت و پرسيد: اى مرد! چند روز است بيمار شده اى؟

عرض كرد: اى جوان صالح! من از اهل مداين هستم. قرض زيادى داشتم. مدتى است به كشتى سوار و به اين ديار آمده ام كه شايد خدمت امیرالمومنین برسم تا علاجى در قرض من نمايد. در اين حال مريض شدم و ناچار گرديدم.

آن جناب فرمود: يك انار در اين شهر بود كه براى بيمار عزيزى آن را به دست آوردم، اما نمى توانم تو را محروم كنم. نصف آن را به تو مى دهم و نصف ديگر آن را براى او نگه مى دارم. آن گاه انار را دو قسمت كرد و به دهان آن مريض گذاشت تا نصف تمام شد، آن گاه فرمود: هنوز ميل دارى؟ عرض كرد: بسيار دلم بى قرار است، اگر نصف ديگر را احسان نمايى، كمال امتنان است.

آن جناب سر خود را به زير افكند و به نفس خود خطاب نمود: يا على! اين مريض در اين خرابه غريب افتاده، از اين جهت به رعايت سزاوار است. شايد براى فاطمه وسيله ديگر فراهم شود.
پس نیم دیگر انار را نیز به او دادند. چون تمام شد،آن بیمار دعا کرد.
حضرت با دست تهی،متفکر ومتحیر از اینکه چه جوابی به حضرت زهرا(س)بگوید از خرابه بیرون آمد.آهسته آهسته آمد تا به در خانه رسید.در حالیکه از داخل شدن در خانه شرم داشت،سر مبارك را از در خانه پیش برد تا بنگرد آن بانو در خواب است یا بیدار دید آن بانوی معظمه نشسته و طبقی از انار نزد آن بانو است که از جنس انار دنیا نیست و تناول می فرماید. خوشحال گشت وداخل خانه شد واز واقعه جویا شد ؛

فاطمه (س)عرض کرد: یا علی،زمانی که رفتید چیزی نگذشت که بهبودی در من پیدا شد وناگاه دق الباب شد.فضه رفت ودید شخصی طبق انار آورده،که آنرا جناب امیرالمؤمنین داده که برای سیده زنان، فاطمه کبری(س)بیاورم.

داستان فضایل وکمالات فاطمه زهرا (س) (ص148_146)

شکوه بانوی بزرگ دو عالم حضرت زهرا (س) چنان دل و جان را لبریز می سازد که توان سخن گفتن را از انسان می گیرد و تنها جایگاه رفیع فاطمه(س) را می توان از زبان ائمه اطهار علیهم السلام جویا شد.

در شناختن و شناساندن این بانو، که مادر عصمت و آینه عفاف است باید دست به دامن روایات و آیات قرآنی شد که اینها زبان گویا و شیوای مقام و شان والای آن حضرت هستند.

در شان فاطمه(س) آیات بسیاری نازل شده و روایات نیز همچون دریایی مواج و متلاطم طراوت بخش ساحل اندیشه ها و کرانه های معرفت است که در این مطلب به برخی از این روایات و احادیث اشاره می شود.

ارزش شناخت حضرت فاطمه (س)

امام صادق (ع) می فرماید: ˈهر کس به شناخت حقیقی فاطمه(س) دست یابد، بی گمان شب قدر را درک کرده است.ˈ

آثار محبت به فاطمه(س)

پیامبر اکرم (ص) می فرماید:

ˈهر کس فاطمه(س) دخترم را دوست بدارد، در بهشت با من است، و هر کس با او دشمنی ورزد، در آتش [دوزخ] است.ˈ

اطاعت از فاطمه(س)

امام باقر(ع) می فرماید: ˈاطاعت از فاطمه(س) بر تمامی آفریدگان خدا از جن و آدمیان و پرندگان و وحوش و پیامبران و فرشتگان واجب است.ˈ

دستورهای فاطمه(س)

پیامبر اکرم (ص) می فرماید: ˈای علی! آنچه را فاطمه(س) بدان امر می کند، انجام ده زیرا من چیزهایی را به او امر کرده ام که جبرئیل(ع)به آنها امر کرده است.ˈ

خلقت فاطمه(س)

پیامبر اکرم (ص) می فرماید: ˈبی شک فاطمه(س) حوریه ای است که به صورت انسان آفریده شده است.ˈ

چرا نام فاطمه(س)

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: ˈمن نام دخترم را فاطمه(س) گذاشتم زیرا خدای – عزوجل – فاطمه (س)و هر کس که او را دوست دارد، از آتش دوزخ دور نگه داشته است.ˈ

آثار نام فاطمه(س)

امام کاظم(ع) می فرماید: ˈدر خانه ای که نام محمد یا احمد یا علی یا حسن یا حسین یا جعفر یا طالب یا عبدالله و یا از میان زنان، فاطمه باشد، فقر [و تنگدستی] وارد نمی شود.ˈ

احترام به نام فاطمه(س)

امام صادق(ع) به شخصی که نام دخترش را فاطمه گذاشته بود، فرمود: ˈحالا که نام او را فاطمه گذاشته ای، پس دشنامش مده، نفرینش مکن و کتکش مزن.ˈ

الگوی نمونه

امام زمان(عج) در یکی از نامه هایشان می فرماید: ˈدر دختر پیامبر خدا(ص) برای من الگوی نیکویی است.ˈ

یاور خوب

پیامبر اکرم(ص) از حضرت امیرالمومنین، علی(ع) درباره حضرت فاطمه زهرا(س) پرسیدند، حضرت پاسخ دادند: فاطمه(س) خوب یاوری در راه اطاعت و بندگی خداست.

عزیزترین مردم

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: ˈفاطمه(س) عزیزترین مردم در نزد من است.ˈ

نور چشم و میوه دل من

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: ˈفاطمه(س) پاره تن و نور چشم و میوه دل من است.ˈ

خشم و خشنودی فاطمه(س)

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: ˈبی شک خداوند با خشم فاطمه(س) به خشم می آید و با خشنودی او خشنود می شود.ˈ

دشمن فاطمه(س) در دوزخ است

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: ˈای فاطمه! اگر تمام پیامبرانی که خدا برانگیخته و تمام فرشتگانی که مقرب درگاه خود گردانده است، برای هر کینه توزی که حق تو را غصب نموده است، شفاعت کنند، هرگز خدا او را از آتش [دوزخ] خارج نمی سازد.ˈ

اختر تابناک

امام صادق(ع) می فرماید: ˈفاطمه(س) اختری تابناک در میان زنان دنیاست.ˈ

سرور زنان

امام صادق(ع) می فرماید: ˈفاطمه(س) سرور زنان جهانیان از اولین تا آخرین است.ˈ

تسبیحات حضرت زهرا(س)

امام باقر(ع) می فرماید: ˈخداوند در حمد و ستایش به چیزی برتر از تسبیح فاطمه(س) عبادت نشده است.ˈ

درود بر فاطمه(س)

امام رضا(ع) می فرماید: ˈنخستین کسی که پس از مرگش برای او تابوت ساخته شد، فاطمه (س) دختر رسول خدا(ص) بود درود و صلوات خدا بر او و پدر و شوهر و فرزندانش باد.ˈ

نفرین الهی برای دشمنان فاطمه(س)

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: ˈمورد نفرین است، مورد نفرین است هر کس پس از من به فاطمه (س) دخترم ستم کند و حقش را غصب نماید و او را بکشد.ˈ

زیارت فاطمه(س)

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: ˈهر کس فاطمه(س) را زیارت کند، مانند این است که مرا زیارت کرده است.ˈ

نماز مخصوص فاطمه(س)

امام صادق(ع) می فرماید: ˈهر کس چهار رکعت نماز بخواند [هر دو رکعت به یک سلام] و در هر رکعت [پس از سوره حمد] پنجاه مرتبه سوره ˈقل هو الله احدˈ را بخواند، این نماز، نماز فاطمه(س) است.ˈ

من از تو هستم

پیامبر اکرم(ص)می فرماید: ˈای فاطمه! تو از من هستی و من از تو هستم.ˈ

پدرت به قربانت

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: ˈپدرت به قربان تو باد ای فاطمه(س)!ˈ

بوی بهشت

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: ˈفاطمه(س) حوریه ای است به صورت انسان که من هر گاه مشتاق بوی بهشت می شوم، دخترم فاطمه(س) را می بویم.ˈ

فاطمه(س) قلب محمد(ص)

حضرت امیرالمومنین، علی(ع) می فرماید: ˈحسن و حسین(ع) دو سبط این امت هستند، و آن دو برای محمد(ص) همانند دو چشم برای سرند، و من [برای محمد(ص)] همانند دست برای بدن هستم، و فاطمه(س) [برای محمد(ص)] همانند قلب برای بدن است.ˈ

 اي علي، اي ارتفاعت تا خدا
بي نهايت، بيكران، بي‌انتها

اي علي، اي همسر بانوي اب
جلوه حق، اسم اعظم، نور ناب

اي علي اي خوب، اي تنهاترين
اي ملايك با نگاهت همنشين

اي علي، اي آفتاب حق سرشت
اي قسيم روشني‌هاي بهشت

اي فراتر از تصور، ازخيال
بحر عرفان، آفتاب بي‌زوال

اي تو خورشيد نهان در زير ابر
كوه علم و كوه حلم و كوه صبر

چون تو مردي نيست در اين روزگار
هيچ تيغي نيز، همچون ذوالفقار

جان ما را كن ز عشقت منجلي
اي فدايت جان عالم، يا علي

كاش مي‌كرديم بيعت تا بهار
مي‌شكفتيم از كرامات علي

در بهارستان او گل مي‌شديم
زائر آواز بلبل مي‌شديم

از غدير خم، سبويي مي‌زديم
در صراط عشق، هويي مي‌زديم

زائر كوي تولا مي‌شديم
جرعه نوش عشق مولا مي‌شديم

با نزول سوره سبز غدير
باز مي‌كرديم، بيعت با امير

با علي، آيينه‌دار سرنوشت
وارث بوي خدا، بوي بهشت

شد غدير خم، هلا، اي عاشقان!
مي‌وزد عطر علي از آسمان

چيست تفسير غدير خم؟ علي
عشق را، مولا، عدالت را، ولي

چيست تفسير غدير خم؟ ولا
رستخيز عشق، بيعت با خدا

چيست تفسير غدير خم؟ حريم
رو به روي ما، صراط مستقيم

چيست تفسير غدير خم؟ اميد
مژده رحمت به امت، بوي عيد

چيست آيا اين غدير خم؟ سحر
صبح صادق، نور لبخند ظفر

چيست آيا…؟‌ساقي و ساغر، شراب
اتشي در جان هستي، عشق ناب

چيست آيا… ؟ خنده فتح المبين
روز اكمال رسالت، عيد دين

چيست آيا…؟ سيب سرخي ناگهان
سهم ما از عشق، آري عاشقان

در غدير خم خدا شد منجلي
در دل خورشيدي مولا علي

چيره شد فرمانرواي آفتاب
گشت سهم آفرينش، نور ناب

عشق باريد و زمين آيينه شد
مهرباني وارد هر سينه شد

خاك را بوي نجيب گل گرفت
عالم هستي، تب بلبل گرفت

آسمان شد با زمين همسايه باز
شد زمين مهمانسراي اهل راز

چشم‌ها با نور همبستر شدند
قلب‌ها با هم صميمي‌تر شدند

قبله توحيد، آن جان جهان
روح ايمان ، خاتم پيغمبران

در غديرستان خم، اعجاز كرد
راز معصوم خدا را باز كرد

گفت پيغمبر: ‌علي نور خداست
بعد من، او پيشوا و مقتداست

اي شمايان! امت سبز زمين
در ميان خلق عالم، بهترين

حرف حق اين است و در آن شبهه نيست
هم علي حق است و هم حق با علي‌ست

عشق را در قلب خود دعوت كنيد
با علي،‌نور خدا، بيعت كنيد

اين حقيقت از كسي مستور نيست
جانشين نور، غير از نور نيست

در غدير خم ولايت شد قبول
برد بالا دست مولا را رسول

رفت بالا دست خورشيد غدير
شد امام و متداي ما، امير

عشق، بيعت كرد با نور خدا
شد عدالت، سرور و مولاي ما

نور احمد، برگرفت از رخ نقاب
«آفتاب آمد، دليل آفتاب»

زين بشارت، آسمان خنديد مست
نور باريد و طلسم شب شكست

شد جهان، آيينه باران علي
عالم هستي، چراغان علي

جون علي،‌ آيينه عدل است و داد
دست در دست علي بايد نهاد

چون علي، نور خداي سرمد است
بيعت ما با علي، با احمدست

شد ز عشق حق، وجودش صيقلي
هر كه بيعت كرد، با نور علي

باز دل در كوي مستي گم شده
عالم هستي، غدير خم شده

باز هم مستيم، از جام غدير
باده مي‌نوشيم با نام امير

باز فصل شور و شيدايي شده
در زمين از عشق، غوغايي شده

آمده عيد ولايت، عاشقان
روز اكمال رسالت، عاشقان

در غدير خم، بيا كامل شويم
«ياعلي» گوييم و صاحبدل شويم

«ياعلي» گوييم تا بالا شويم
قطره‌ها، اي قطره‌ها دريا شويم

با علي،‌ نور خدا، بيعت كنيم
عشق را در قلب خود، دعوت كنيم

با علي، هم عهد و هم پيمان شويم
هم زبان و هم دل قرآن شويم

با علي، قرآن ناطق، بوتراب
سوره عصمت، امام آفتاب

چون كه احمد گفت: ‌او نور جلي‌ست
بعد من، اي عاشقان! مولا، علي‌ست

ﻏﺪﻳﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺣﻮﺯﻩ ﻱ ﻧﻈﺎﻡ ﻋﻠﻲ ﺍﺳﺖ
ﻏﺪﻳﺮ ﺳﻜﻪ ﻱ ﺳﺮﺥ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻋﻠﻲ ﺍﺳﺖ

ﻏﺪﻳﺮ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺷﻴﻌﻪ ﺩﺭ ﻋﺮﻭﺝ ﺑﻪ ﺣﻖ
ﻏﺪﻳﺮ ﺟﻠﻮﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﻣﺴﺘﺪﺍﻡ ﻋﻠﻲ ﺍﺳﺖ

ﻏﺪﻳﺮ ﺣﺞ ﻋﻠﻲ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻋﻠﻲ
ﻏﺪﻳﺮ ﻗﺒﻠﻪ ﻱ ﺩﻝ، ﻣﺴﺠﺪﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﻋﻠﻲ ﺍﺳﺖ

ﻏﺪﻳﺮ ﻣﻬﺮ ﻗﺒﻮﻟﻲ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻱ ﺍﻋﻤﺎﻝ
ﻏﺪﻳﺮ ﻛﻮﺛﺮ ﻓﻴﺾِ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻡ ﻋﻠﻲ ﺍﺳﺖ

ﻏﺪﻳﺮ ﺁﺭﺯﻭﻱ ﺍﻧﺒﻴﺎﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ
ﻏﺪﻳﺮ ﻋﻴﺪ ﻛﻤﺎﻝِ ﭘﻴﻤﺒﺮ ﺧﺎﺗﻢ

جان ما را كن ز عشقت منجلي
اي فدايت جان عالم، يا علي

كاش مي‌كرديم بيعت تا بهار
مي‌شكفتيم از كرامات علي

در بهارستان او گل مي‌شديم
زائر آواز بلبل مي‌شديم

از غدير خم، سبويي مي‌زديم
در صراط عشق، هويي مي‌زديم

ما زين جهان از پي ديدار مي رويم 
از بهر ديدن حيدر کرار مي رويم 

درب بهشت گر نگشايند به روي ما
گوييم يا علي و ز ديوار مي رويم

چون نامه ي اعمال مرا پيچيدند
بردند به ميزان عمل سنجيدند

بيش از همه کس گناه ما بود ولي
آن را به محبت علي بخشيدند