جان ما را كن ز عشقت منجلي
اي فدايت جان عالم، يا علي

كاش مي‌كرديم بيعت تا بهار
مي‌شكفتيم از كرامات علي

در بهارستان او گل مي‌شديم
زائر آواز بلبل مي‌شديم

از غدير خم، سبويي مي‌زديم
در صراط عشق، هويي مي‌زديم

ما زين جهان از پي ديدار مي رويم 
از بهر ديدن حيدر کرار مي رويم 

درب بهشت گر نگشايند به روي ما
گوييم يا علي و ز ديوار مي رويم

چون نامه ي اعمال مرا پيچيدند
بردند به ميزان عمل سنجيدند

بيش از همه کس گناه ما بود ولي
آن را به محبت علي بخشيدند