برکان شکر چند مگس را غوغاست
کی کان شکر را به مگسها پرواست

مرغی که بر آن کوه نشست و برخاست
بنگر که بر آن کوه چه افزود و چه کاست

حضرت مولانا_رباعی شماره ی 242

برکان شکر:شیرینی کثیر(اشاره به لذات زود گذر دنیا)
مگس:انسانهایی که به دنبال هر شیرینی و لذت های زودگذر می افتند
مرغ:اشاره به انسانهای متعالی
کوه:اشاره به دنیا

در بیت اول حضرت مولانا میفرماید شیرینی و لذات دنیا,برای افراد لذت طلب و دنیا پرست,شادی به همراه میاره ,اما شادی زودگذر و واهی و این شیرینی های زودگذر,جذبه ای برای این افراد دارد که نمیتوانند از این لذات دل بکنند

در بیت دوم میفرماید:

به انسانهای متعالی دقت کنیم که آمدن و رفتنشان,چه تاثیری در شعور جمعی و ارتقای انسانها میگذارد و در هدایت انسانها چه نقشی را ایفا میکنند…

حال خودمان قضاوت کنیم که این کجا و آن کجا…

از آمدنم نبود گردون را سود
وز رفتن من جلال و جاهش نفزود

وز هیچ کسی نیز دو گوشم نشنود
کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود

خیام

موضوعات: فرهنگی-اجتماعی- مذهبی  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...