بـ ـانـو!
آن زمان كه
جلوي آيينه مي نشيني براي دل خودت !
چهره مي آرايي براي دل خودت !
مو پريشان ميكني براي دل خودت !
لباسهاي تنگ و بدن نما … براي دل خودت !
و قدم در خيابان ميگذاري آنهم براي دل خودت !
اگر مجالي يافتي…
نيم نگاهي هم به دل پسر همسايه بينداز …
حالي از چشمان آن مردرهگذر بپرس!
تاملي هم بكن به حال و روز آن پسركِ نوجوان !
و چه بسيار دلهايي كه بخاطر دلِ تو بانو؛ مي لرزند و …
و چه بسيار ذهن هايي كه بخاطر دلِ تو بانو؛ كج مي روند ….
و دل تو سالهاست كه دارد ويران ميكند
دلها و فكر ها و زندگي ها را ….
و اين تضاد را پاياني نيست كه

تو مگويي :

براي دل خودم تيپ ميزنم اونگاه نكند!

و او ميگويد:

براي دل خودم نگاه ميكنم او تيپ نزند!
و اينجاست كه عدالت نمايان ميشود!
عدالت

همان مفهمومي كه مي گويد هرچيزي سر جاي خودش!
و اين يعني
بـانو نجيب باش و باحيا
آقـا سر به زير باش و با غيرت !
هر چيزي سر جاي خودش!