از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل شده که به على(علیه السلام)فرمود :

 «یا أبا الحسن! کلّم الشمس فإنَّها تکلّمک»؛ ( اى ابوالحسن! با خورشید سخن بگو که او با تو سخن مى گوید) .

 على(علیه السلام)فرمود :  «السلام علیک أیّها العبد المطیع لله و رسوله»؛ (سلام بر تو اى بنده مطیع خدا و رسولش) .

 خورشید گفت :
 «وعلیک السلام یا أمیر المؤمنین ، وإمام المتّقین ، وقائد الغرِّ المحجّلین ، یا علیُّ أنت وشیعتک فی الجنّة ، یا علیُّ أوّل من تنشقُّ عنه الأرض محمّد ثمّ أنت ، وأوّل من یُحیا محمّد ثمّ أنت ، وأوّل من یُکسى محمّد ثمّ أنتم؛ 

 (و سلام بر تو اى امیر المؤمنان، و امام متّقیان، و پیشواى بهشتیانى که پیشانى و دست ها و پاهاى آنها (مواضع سجده و وضو) نورانى و سفید است,

  اى على! تو و پیروانت در بهشت هستید . اى على اولین کسى که زمین از او جدا شده (کنایه از خلق شدن)، محمّد(صلى الله علیه وآله) بود و سپس تو ، و اوّلین کسى که زنده مى شود محمّد(صلى الله علیه وآله) است و سپس تو واوّلین کسى که لباس به وى پوشانده مى شود محمّد(صلى الله علیه وآله) است و سپس تو) . پس على(علیه السلام)براى خداوند متعال سجده نمود درحالى که از چشمانش اشک مى ریخت .

 آنگاه پیامبر نزدیک او شد و فرمودند :
 «یا أخی وحبیبی إرفع رأسک فقد باهى الله بک أهل سبع سماوات»؛

  ( اى برادر و حبیب من! سرت را بالا بیاور که خداوند بر اهل هفت آسمان به تو مباهات مى کند) . این روایت را شیخ الاسلام حموینى در «فرائد السمطین,

 منابع حديث شريف

(1). مستدرک حاکم،ج3، ص138[ج14، ص3، ح 4668]، مجمع الزوائد،ج9، ص121.

(2). فرائد السمطین [ج1، ص185، ح 147] .

(3). المناقب ، ص 68 [ص 113 ، ح 123] .

(4). ینابیع المودّة،ص 140 [ج1، ص140 ، باب 49] .