١. هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است.

٢. زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذکر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛ کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به بعدی برسان. اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.

٣. اگر غلام خانه‌زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟ این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند. بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم.

۴. گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست. غصه ها مال گذشته و آینده است. حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.

۵. موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه ها می رود و بی اثر می شود. وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه هایت کم می شود. آمادگی موت خوب است، نه زود مردن. بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود. ذکر موت، دنیا را در نظر کوچک می کند و آخرت را بزرگ. حضرت امیر علیه السلام فرمود:یک ساعت دنیا را به همه ی آخرت نمی دهم. آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.

۶. اگر دقّت کنید، فشار قبر و امثال آن در همین دنیاقابل مشاهده است؛ مثل بداخلاق که خود و دیگران را در فشار می گذارد.

٧. تربت، دفع بلا می‌کند و همه ی تب ها و طوفان ها و زلزله ها با یک سر سوزن از آن آرام می شود. مؤمن سرانجام تربت می‌شود. اگر یک مؤمن در شهری بخوابد، خداوند بلا را از آن شهر دور می‌کند.

٨. هر وقت غصه دار شدید، برای خودتان و برای همه مؤمنین و مؤمنات از زنده ها و مرده ها و آنهایی که بعدا خواهند آمد، استغفار کنید. غصه‌دار که می‌شوید، گویا بدنتان چین می‌خورد و استغفار که می‌کنید، این چین ها باز می شود.

٩. تا می گویم شما آدم خوبی هستید، شما می گویید خوبی از خودتان است و خودتان خوبید. خدا هم همین طور است. تا به خدا می گویید خدایا تو غفّاری، تو ستّاری، تو رحمانی و…خدا می فرماید خودت غفّاری، خودت ستّاری، خودت رحمانی و… . کار محبت همین است.

١٠. با تکرار کردن کارهای خوب، عادت حاصل می شود. بعد عادت به عبادت منجر می شود. عبادت هم معرفت ایجاد می کند. بعد ملکات فاضله در فرد به وجود می آید و نهایتا به ولایت منجر می شود.

١١. خدا عبادت وعده ی بعد را نخواسته است؛ ولی ما روزی سال های بعد را هم می خواهیم، در حالی که معلوم نیست تا یک وعده ی بعد زنده باشیم.

١٢. لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت می گذرد، گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو. حتّی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا کم کم بر تو معلوم شود که به راست ی خدا خوب خدایی است و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می کردی، فی الواقع راست می گفتی و خدا خوب خدایی بود.

١٣. ازهر چیز تعریف کردند، بگو مال خداست و کار خداست. نکند خدا را بپوشانی و آنرا به خودت یا به دیگران نسبت بدهی که ظلمی بزرگ تر از این نیست. اگر این نکته را رعایت کنی، از وادی امن سر در می آوری. هر وقت خواستی از کسی یا چیزی تعریف کنی، از ربت تعریف کن. بیا و از این تاریخ تصمیم بگیر حرفی نزنی مگر از او. هر زیبایی و خوبی که دیدی رب و پروردگارت را یاد کن، همانطور که امیرالمؤمنین علیه السلام در دعای دهه‌ اول ذیحجه می فرماید: به عدد همه چیزهای عالم لا اله الا الله

١۴. دل های مؤمنین که به هم وصل می‌شود، آب کُر است. وقتی به علــی علیه السّلام متّصل شد، به دریا وصل اااا است…شخصِ تنها ، آب قلیل است و در تماس با نجاست نجس می شود ، ولی آب کُر نه تنها نجس نمی شود ، بلکه متنجس را هم پاک می کند.”

١۵. هر چه غیر خداست را از دل بیرون کن. در “الا"، تشدید را محکم ادا کن، تا اگر چیزی باقی مانده، از ریشه کنده شود و وجودت پاک شود. آن گاه “الله"را بگو همه ی دلت را تصرف کند.

اگر مشکلات شما در زندگی به بزرگی یک کشتی است؛

فراموش نکنید که نعمت هایتان به وسعت یک اقیانوس است

خوشبختی از آن كسی است

كه در فضای “شکرگزاری” زندگی كند

چه دنیا به كامش باشد و چه نباشد

چه آن زمان كه می دود و نمیرسد

و چه آن زمان كه گامی برنداشته،خود را در مقصد می بیند.

چرا كه خوشبختی چیزی جز آرامش نیست

( وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِیدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ )

( و پروردگارتان اعلام کرد که اگر مرا سپاس گویید ، بر نعمت شما می افزایم ، و اگر کفران کنید ، بدانید که عذاب من سخت است. )
ابراهیم آیه 7

ام سلمه از پیامبر (ص) پرسید:

ارزش خدمت زنان به شوهرانشان چیست؟

آن حضرت (ص) فرمودند: هیچ زنی از خانه همسرش چیزی را به قصد اصلاح جا به جا نمی كند، مگر این كه خدا نظر رحمت به سوی او افكند و هر كسی خدا به وی نظر رحمت كند عذابش نخواهد كرد.

مفاتیح الحیات – 262

روزی هنگامی که فرزندانتان بزرگ شوند فضای منزلتان خالی از نقاشی های کودکانه خواهد شد؛ دیگر اثری از شکلک های خندان بر روی دیوارهای خانه، حک کردن اسامی بر روی پارچه ی دسته ی مبل ها و طرح های لرزان انگشتی بر روی شیشه های بخار گرفته ی پنجره های خانه،وجودنخواهد داشت.

روزی هنگامی که فرزندانتان بزرگ شوند دیگر اثری از هسته های میوه ها در زیر تخت ها وجود نخواهد داشت.در آن روز می توانید مدادی را بر روی میز براي يادداشت كردن پیدا کنید و شيريني داخل یخچال باقي خواهد ماند.

روزی هنگامی که فرزندانتان بزرگ شوند می توانید برای خود غذاهای بخارپز به جای ساندویچ هات داگ یا همبرگر درست کنید. می توانید زیر نور شمع غذا بخورید بدون آنکه نگران دعوای فرزندانتان برای فوت کردن شمع ها باشید.
روزی هنگامی که فرزندانتان بزرگ شوند زندگیتان متفاوت خواهد شد آنها آشیانه تان را ترک خواهند کرد و خانه تان آرام… ساکت… خالی و تنها خواهد شد. در آن زمان است که به جای چشم انتظاری برای فرارسیدن «روزی» ؛ دیروزها را مرور خواهید کرد… یعنی در ان روزها ؛ دلتنگ امروزتان خواهید شد…
پس امروزتان را با آنها عاشقانه زندگی کنید

گاهی دلم هیچ چیز نمی خواهد

جز گپ ریز ریز با مادرم

هی من حرف بزنم

هی او چای تازه دم بریزد…

هی چای ام سرد بشود

هی دلم گرم…

آنجا که چای ات سرد می شود

و دلت گرم

“خانه مادر است”

ادامه »

هرگز زنت را تحقیر نکن. چون بار بیماری اش را سالها باید به دوش بکشی.
هرگز به زنت بی اعتنایی نکن. چون سالها باید بی توجهی اش را تحمل کنی.
هرگز به زنت پرخاش نکن. چون سالها سکوت مرگبارش را باید طاقت بیاوری.
هرگز از محبت به روح او غافل نباش. چون سالها باید در بستری سرد بخوابی.
هرگز او را مقابل دیگران کوچک مکن. چون به بزرگی یاد کردن از تو را فراموش میکند.
هرگز نقص هایش را بازگو نکن. چون از تو در نهان متنفر خواهد شد.
هرگز انتقاد و شکایت او را مسخره نکن. چون از تو برای همیشه ناامید میشود.
هرگز به رویاهایش نخند. اگر نمیتوانی براورده شان کنی. چون یا افسرده میشود و اگر شهامت داشته باشد خودکشی میکند.
هرگز زنت را اسیر خانه و فرزند نکن. چون اینگونه او را بیصدا کشته ای و فقط قانون تو را مجرم نمیداند.
خود را با زنت برابر بدان. در همه چیز. وگرنه فرقی با یک زندانبان نخواهی داشت.

زن نمی دانست که چه بکند؟
خلق و خوی شوهرش او را به تنگ آورده بود ، همیشه می گفت و می خندید ، با بچه ها خوش و بش می کرد، ولی مدتی بود با کوچکترین مسئله عصبانی می شد و داد و فریاد می کرد !زن روزی به نزد راهبی رفت تا از او کمک بگيرد ، او در کوهستان زندگی می کرد ، زن از راهب معجونی خواست تا شاید چاره ای کارش شود! راهب نگاهی به زن کرد و گفت : چاره ی کار تو در یک تار مو از سبیل ببر کوهستان است !.
ببر کوهستان !! آن حیوان بسیار وحشی است !! و هر وقت تار مویی از سبیل ببر وحشی را آوردی برایت معجونی می سازم تا شوهرت با تو مهربان شود …. زن با ناامیدی به خانه اش برگشت. غذایی را آماده کرد و روانه ی کوهستان شد ، خود را به نزدیکی غار رساند ، از شدت ترس بدنش می لرزید اما مقاومت کرد .. آن شب ببر بیرون نیامد ! چندین شب به همین منوال گذشت هر شب چند گام به غار نزدیکتر می شد ، بلاخره ببر وحشی غرش کنان از غار بیرون آمد و ایستاد و به اطراف نگاه کرد !. هر شب که می گذشت آن ببر و زن چند گام به هم نزدیکتر می شدند …. چهار ماه طول کشید تا ببر به واسطه ی بوی غذا به زن نزدیک شد ، و آرام آرام شروع به خوردن کرد . مدتی گذشت ….طوری بود که ببر بر سر راه زن می ایستاد و منتظر می ماند زن خود را به ببر نزدیک تر میکرد و سر او را نوازش می کرد و به ملایمت به او غذا می داد، هیچ سرزنش و ملامتی در کار نبود هیچ عیب جویی ، ترس و وحشتی در میان نبود و بر خلاف دشواری و سختی راه هر شب آن زن برای ببر غذا می برد و سر او را در دامن خود می گذاشت ، دست نوازش بر مویش می کشید.!! بلاخره یک شب زن با ملایمت تار مویی از سبیل ببر کند ، و شادمان نزد آن راهب رفت …. فکر می کنید آن راهب چه کرد ؟؟؟
نگاهی به اطرافش کرد و آن تار مو را به داخل آتشی انداخت که در کنارش شعله ور بود ..زن، هاج و واج نگاهی کرد در حالی که چشمانش داشت از حدقه بیرون می زد ماند که چه بگوید. راهب با خونسردی رو به زن کرد و گفت : آیا “مرد تو ” از آن ببر کوهستان بدتر است ؟؟ تو نیرویی داری که از وجود آن بی خبری !! با صبر و حوصله ، عشق و محبت توانستی آن حیوان را رام کنی !!! مهار خشم شوهرت در دستان توست، پس محبت و عشق را به او ببخش و با حوصله و مدارا خشم و عصبانیت را از او دور ساز .

• ﻣﺮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﺸﮑﻠﺶ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﺵ ﺣﻞ ﮐﻨﺪ .

• ﺯﻥ ﻫﻤﺪﺭﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ .

• ﻣﺮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ .

• ﺯﻥ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺗﮑﯿﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .

• ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﻭﻗﺖ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻥ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺣﺪ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺑﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺣﺴﻮﺩﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .

• ﺯﻥ ﺍﺯ ﻭﻗﺖ ﮔﺬﺭﺍﻧﯽ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺑﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻟﺬﺕ ﻣﯿﺒﺮﺩ .

• ﻣﺮﺩ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﮔﻔﺖ ” ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ” ﺍﯾﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮ ﺯﻥ ﻣﯿﻤﺎﻧﺪ .

• ﺯﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ” ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ” ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻟﯿﻠﯽ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ .

• ﻣﺮﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﻋﺸﻖ ﺩﺍﺭﺩ .

• ﺯﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻋﺸﻖ ﺩﺍﺭﺩ .

• ﻣﺮﺩ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﯾﺪﻥ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺯﻥ ﺍﺳﺖ .

• ﺯﻥ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺗﻔّﮑﺮ ﻓﺮﻭ ﻣﯿﺮﻭﺩ .

• ﻣﺮﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺑﺸﻮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺑﺸﻮﺩ .

• ﻣﺮﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻓﻀﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺯﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﺪﻥ .

• ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺯﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻔﯿﺪ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺪﻫﺪ .

• ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺯﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻣﯿﺪﻫﺪ .

• ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺟﻤﻼﺕ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .

• ﺯﻥ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻓﮑﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .