اين روزا خونه ها و خونواده ها کم کم حال و هواي خونه تکاني به خود گرفتن. اگرچه در طول سال هم خونه ها رو تميز مي کنيم اما ويژگي خونه تکوني اينه که :
* اولاً اين تميز کردن ها اساسي تر و جدي تره،
* ثانياً به جاهايي مثل انباري هم توجه ميشه که در طول سال شايد کمتر به تميز کردن اون همت کنيم.

يکي از اون جاهايي که معمولاً نسبت به تميز کردن و پاکيزگي اون غفلت ميشه، «درون و وجود» خودمونه. ميگن براي اينکه «درون » رو از آلودگي هايي که در طول سال به اون مبتلا شده پاک و پاکيزه کنيم بايد:
* اولاً از خدا به طور جدي عذرخواهي کنيم
* بعد از اون مصمم باشيم و به خدا قول بديم که ديگه آلوده اش نکنيم.

بياييم تا دير نشده دست به کار بشيم و خونه تکوني رو شروع کنيم.

خونه تکوني ذهن: خدايا من رو ببخش اگه آدما رو قضاوت کردم، به اونا گمان بد بردم و توي فکر و خيالم به چيزهايي فکر کردم که تو هرگز نمي پسنديدي.

خونه تکوني چشم: خدايا من رو ببخش به خاطر همه ي نگاه هاي ناپاکي که داشتم ، به خاطر نگاه هاي تندي که به پدر و مادرم کردم و به خاطر نگاه تمسخر و تحقير آميزي که به بعضي از بنده هاي تو داشتم.

خونه تکوني گوش: خدايا من رو ببخش اگه با گوش هايم چيزهايي رو شنيدم که نبايد مي شنيدم و گوش به حرفهايي دادم که عيب هاي آدم ها رو براي من برملا مي کرد و اونها رو توي ذهن من رسوا مي کرد.

خونه تکوني زبان: خدايا من رو ببخش اگه زبونم به دروغ و غيبت و تهمت و تحقير و توهين و ناسزا آلوده شد و چيزهايي گفتم و با کساني حرف زدم که مطلوب تو نبود.

خونه تکوني دل: خدايا من رو ببخش که به جاي اينکه دلم رو از لطف و محبت خودت پر کنم، به حسد و کينه و بخل و تکبر آلوده کردم و اينقدر دلباخته و شيفته ي دنيا شدم که جايي واسه ي تو، توي دلم باقي نموند.

خونه تکوني دست و پا: خدايا من رو ببخش بخاطر همه ي کوتاهي ها و سستي ها و تنبلي هام. خدايا من رو ببخش که با دست و پاهام کارهايي کردم و جاهايي رفتم که صرفاً من رو از تو دور کرد.

خدايا بعد از همه ي اينها کمکم کن که دوباره آلوده نشم.