خداوند تنها سرچشمه و نگه دارنده کُل کائنات است. هر چیز دیگر توهم است. در واقع هیچ چیز در این دنیا متعلق به شما نیست. “من"، تنها دارایی شما است. به همین دلیل است که ما برای همه چیز می گوییم “من"، “من"، “من"…
شما می گویید: «این جسم من است». اما، شما کیستید؟ شما می گویید: «جسم من»، اما شما این نیستید که می گویید: «من جسم هستم». به همین صورت، می گویید: «ذهن من» ، اما شما این که «من این ذهن هستم» نیستید. از این رو شما از جسم، ذهن و … خود متمایز هستید. زمانی که کسی نام شما را می پرسد، نگویید: «من راما هستم» یا « من کریشنا هستم»… بگویید: «من، من هستم». هر اسمی که بگویید نامی است که والدینتان به شما داده اند. این نام حقیقی شما نیست.اگر شما فقط از “من” همان نفس و ” مال من” همان وابستگی رها شوید ، خود خدا هستید. آن گاه شما خود حقیقی تان هستید (خویشتن واقعی خودتان)!