1- ميوه «توت فرنگي» مقوي قلب بوده، التهاب صفرا را خاموش مي‌كند.
2- ميوه‌ي «زالزالك» داراي ويتامين‌هاي A، B، C و جوهر ليمو است و براي تقويت قلب و كم خوني اثر نيكويي دارد.
3- پنج گرم شربت ريشه «آفتابگردان» مقوي قلب است.
4- مغز ميوه «پسته» مقوي قلب و ضد خفقان است.
5- «طالبي» به علّت داشتن پتاسيم و عطر مطبوع، مقوي قلب هست و عروق را باز مي‌كند.
6- «گشنيز» مقوي مغز و قلب مي‌باشد. براي رفع خفقان، وسواس و صرع سودي فراوان دارد.
7- بوييدن سرشاخه‌هاي «نعناع» مقوي قلب و نيرو بخش است.
8- ساقه زيرزميني «مَرغ» داراي چند عامل دارويي املاح و پتاس است و به علّت داشتن پتاس، ادرار را زياد مي‌كند. خون را تصفيه مي‌نمايد و قلب را تقويت مي‌كند.
9- شربت «به ليمو» مقوي قلب و معده بوده و ايجاد سرور مي‌نمايد.
10- خوردن آب «توسرخ» به عنوان اشتهاآور و مقوي معده و قلب به كار مي‌رود.
11- شكوفه تازه «به» مقوي قلب، دماغ و معده مي‌باشد.
12- پوست «ليموترش» مانند ساير مركبات سرشار از ويتامين‌هاي مختلف است. مقوي قلب و معده مي‌باشد.
13- «كرفس» عروق را باز مي‌كند و مقوي قلب و ريه است.
14- دم كرده «سنبل‌الطيب» براي تپش و ضعف قلب مفيد است.
15- عصاره پوست و ساقه‌هاي «كتوس» جهت تقويت قلب و درمان تنگي نفس سودمند مي‌باشد.
16- گل و برگ «گل موگت» از دوستان قلب بوده و مقوي آن مي‌باشد.
17- «جُلّاب»، يكي از شربت‌هاي قديمي است كه از ساخته‌هاي داروسازان سنتي ايران جهت تقويت قلب، درمان خفقان و توحش و ماليخوليا و امثال آن‌ها ترتيب مي‌دادند. دستور ساختن آن چنين بود: يك من «نبات» سفيد با شكر را گرفته، با سه من «گلاب» روي آتشي ملايم مي‌جوشاندند و كف آن را مي‌گرفتند تا ميزان آن به نصف برسد. بعد دو گرم زعفران را در كمي «گلاب» ساييده و در آن مي‌ريختند و بعد آن را در يك شيشه سربسته ريخته، نگاهداري مي‌كردند و در موقع مصرف، آن را با يكي از عرق‌هاي بيدمشك يا عرق كاسني مخلوط كرده و در آن تخم شربتي، يا تخم ريحان يا اسفرزه ريخته، مي‌نوشيدند.
18- مقدار ده گرم «دارچين» كوبيده را در يك ليتر آب به مدّت پنج دقيقه بجوشانيد. روزي يك فنجان از آن بنوشيد.
19- «پوست سبز پسته»، سرد و خشك و كاملاً مقوي معده و قلب مي‌باشد.
20- چهار قسمت گياه «غار» و يك قسمت پوست خشك «نارنج» را به مدّت يك ساعت در يك چهارم ليتر آب جوش دم كنيد و مقداري قند به آن بيفزاييد. نوشابه مفرحي براي قلب خواهد بود.
21- نوشيدن روزانه 3 تا 4 فنجان «زرشك» (طبق تجويز 12 آنژين) به صورت شربت براي ضعف و نارسائي‌هاي قلبي مفيد است.
22- «سير» عضلات قلب را تقويت مي‌كند.
23- «تمشك» براي تقويت قلب مفيد است.
24- «گلابي» مقوي قلب است.

1- «اسفناج» داراي مواد صمغي، مواد سفيده‌اي، مواد قندي، سبزينه و يك ماده‌ي صابوني است. عضلات و استخوان‌ها را تقويت مي‌نمايد.

2- منيزيم مقوي انرژي عضلاني مي‌باشد.

1- «خرماي رسيده» قوه بينايي و شنوايي را تقويت مي‌كند.

2- خوردن ريشه «غازياقي» چشم وگوش را تيز و حساس مي‌كند.

3- اگر با گرد «انيس سبز» مخلوط با روغن «گل سرخ» قطره‌اي درست شود و در گوش چكانيده شود براي تسكين درد گوش، رفع كري و سنگين شنوايي كه از ضربه حادث شده باشد مفيد است.

4- قطره ميوه ساييده «برگ بو» مخلوط با روغن گل سرخ و «سركه» براي رفع درد گوش، رفع صدا، طنين در گوش و همچنين ثقل سامعه مفيد است.

1- «پنير» به علّت داشتن ويتامين‌هاي‌C ، انواع B و املاح معدني، مخصوصاً كلسيم نان خورش كاملي هست كه تمام عوامل حياتي را در بر داشته و كمبود آن‌ها را جبران مي‌نمايد. پنير مقوي معده و روده‌ها هست و موجودات مفيدي كه در روده‌ها زندگي كرده و به هضم غذا كمك مي‌نمايند، از پنير تغذيه مي‌كنند.

2- «انگبين‌ها» مقوي كبد، معده و روده‌ها هستند.

3- دم كرده «نعناع» جهت تقويت معده و روده توصيه شده است.

4- ميوه «تمشك» براي تقويت روده‌ها نافع است.

1- «لوبيا» «ويتامين E» دارد. به همين جهت شير را زياد مي‌كند و نطفه و رحم را تقويت مي‌نمايد.

2- خوردن 4 گرم از «ميخك» به طور مرتب در دوران پاكي بعد از قاعدگي در زنان باعث گرم شدن و تقويت زخم و آبستن شدن مي‌باشد.

ضعف حواس پنجگانه‌

1- «آلبالوي تلخ» مقوي حواس پنجگانه مي‌باشد.

2- «هليله پرورده» و مرباي هليله مقوي كبد و حواس پنجگانه است.

1- ضماد پوست تازه‌ي «گردو» با «حنا» جهت صداع مزمن مفيد است.

2- «سنا» را جهت صداع كهنه تجويز مي‌نمايند.

1- ضماد برگ هاي سفت «كلم» مسكن صداع است.

2- ضماد «تخم كتان» با آب سرد جهت صداع نافع است.

3- خوردن يك مثقال «گل حنا» با 20 گرم آب و «عسل» جهت رفع انواع صداع نافع مي‌باشد. ماليدن «حنا» با «سركه» سود فراوان دارد.