زگيل‌
1- ضماد «سياه دانه» مفيد است.
2- «سير» را نرم بكوبيد، به صورت مشمع و ضماد روي زگيل و ميخچه بگذاريد و هرچند ساعت يك بار آن را عوض كنيد تا به‌كلي معدوم شوند.
3- يك حبه «سير» را نرم بپزيد. سپس آن را گرماگرم روي زگيل بگذاريد و با نوار يا پارچه نازكي آن را ببنديد. هر روزه چندين‌بار اين عمل را تجديد كنيد.
4- ضماد تركيبي از «تره» و «سماق» مفيد است.
5- ماليدن شيرابه «انجير»، زگيل را از بين مي‌برد.
6- ضماد برگ «گزنه» جهت قطع زگيل، مخصوصاً با «عسل» تجويز شده است.
7- جوشانده برگ و لفافه سبز ميوه «گردو» زگيل را از بين مي‌برد.
8- عصاره «ماميران» را جهت از بين بردن زگيل به كار مي‌برند.
9- نوع ترش «پرتقال» را با پوست و هسته در «سركه» خيس كنيد و بعد آن را له كرده روي زگيل بگذاريد.
10- خاكستر چوب «درخت بيد» با سرمه جهت زگيل تجويز شده است.
11- مالين خاكستر برگ، يا چوب درخت «نارون» با «سركه»، جهت افتادن انواع زگيل نافع مي‌باشد.
12- چون «راتيانج» را با «روغن كتان» مخلوط كرده، روي زگيل گوشتي و پينه بگذاريد، آن را از بين مي‌برد.
13- آب ريشه خام «شنگ» زگيل را از بين مي‌برد.
14- ضماد ريشه «ماردارو» با «سركه» جهت قطع زگيل نافع است.
15- ضماد دانه‌هاي «تخم كتان» با پوره و خاكستر جهت زگيل مفيد است.
16- چون ميوه «خرنوب» را دو پارچه كرده و يك پارچه را روي زگيل بچسبانيد، آن را از بين مي‌برد.
17- اگر «بادنجان» را بسوزانيد و خاكستر آن را با «سركه» خمير نماييد و به زگيل بماليد، زگيل كنده مي‌شود.
18- «شيره انجير»، «گل هميشه بهار» و «چوبك» مفيد مي‌باشند.

زگيل ميخي‌
اگر «تخم پنبه» را كوبيده، با كمي «زنجبيل» مخلوط كرده و پنبه را با آن آغشته كرده، فتيله سازيد و بعد يك سر آن را بر زگيل ميخي بسته و سر ديگر آن را آتش بزنيد به طوري كه گرمي و حرارتش به زگيل برسد، ولي نسوزاند و اين عمل را سه روز متوالي، روزي يك بار تكرار كنيد، زگيل افتاده و از بين مي‌رود.

1- خوردن «برگ پنج انگشت» ادرار را كم مي‌كند.
2- هسته‌ي دانه‌هاي «انگور» داراي تانن بوده، و قابض هستند. ادرار را كم مي‌نمايند.
3- داروهاي زير را پس از پاك و تميز كردن با آب، دم كنيد. پس از صاف كردن، آب آن را ميل نماييد. وزن و مقدار مصرف هر كدام بسته به سن و سال بيمار دارد در اين مورد با عطار فروشنده كه خبره است مشورت نماييد: «سپستان»، «پرسياوشان»، «برگ انواع توت»، «برگ سيب درختي»، «ريشه كاسني»، «برگ و ريشه گياه بابا آدم»، «گل خشك اسطوخودوس»، «گل گاوزبان»، «دارچين»، «زنجبيل»، «برگ زبان گنجشك»، «قهوه»، «زعفران»، «صبر زرد»، «ميوه درخت كاج»، «جوانه تاجريزي»، «دُم گيلاس» و «آلبالو».
4- «كاهو» با «آب ليمو» يا كمي «سركه»، «آب انگور»، «انار»، «گوجه فرنگي»، «ترب سياه»، «آلبالو»، «توت»، «گيلاس»، «خيار»، «كمپوت سيب»، «تره»، «پياز خام»، «هندوانه»، «خربزه»، «كنگر»، «كدو»، «هويج»، «انواع آلو»، «سير»، «ريحان»، «تخم خربزه»، «تخم گشنيز»، «تخم گرمك»، «تخم خيار»، «تخم خشخاش»، «خُرفه»، «انجير»، «شكر سرخ»، «طالبي»، «خاكشير»، «ناردان»، «عنّاب»، «قدومه»، «ترنجبين»، «زردچوبه» و «سياه دانه» مفيد مي‌باشند.

1- خوردن «برگ پنج انگشت» (فلفل بياباني) شهوت را كم مي‌كند.
2- خاصيت اصلي «سداب» كم كردن فشار شهوت است.
3- «برگ ضغيوس» (نوعي مارچوبه) شهوت را از بين مي‌برد.
4- دانه ميوه «تمر هندي»، جوهر مازو زياد دارد و خوردن مغز آن براي جوانان مجرد مفيد بوده و غليان شهوت آنان را كم مي‌كند.
5- يكي از خواص عجيب «شكوفه درخت بادام» اين است كه شهوت مردان را زياد و شهوت زنان را كم مي‌كند و اين به علّت داشتن هورمون مردانه است.
6- در برگ، ساقه و ريشه «رازيانه»، هورمون‌هاي گياهي، مخصوصاً هورمون زنانه زياد است. به‌اين جهت شهوت زنان را زياد و از التهاب شهوت مردان مي‌كاهد.
7- براي كاهش فشار شهوت، خوردن «انگور ياقوتي» با نان خوب است.
8- «زيره» مخلوط با «سركه»، «نشاسته»، «برگ پنج انگشت»، «سداب»، «برگ ضغيوس»، «مغز دانه تمبر هندي»، «انگور ياقوتي» و «ريواس» شهوت را كم مي‌كنند.

1- به دختراني كه به هنگام عادت ماهانه دچار درد شديد مي‌شوند توصيه كنيد از جوشانده‌ي «رازيانه» استفاده كنند تا درد آن‌ها تسكين و عادت آن‌ها منظم شود.
2- نوشيدن دم كرده «ترنجان» يا آب جوشيده آن بسيار مفيد است.
3- روزانه سه وعده از شربت «سنبل الطيب» (طبق تجويز 10 «درد پهلو») بنوشيد.
4- به تجويز 4 اختلالات كليوي عمل كنيد.
5- خانم‌هايي كه دچار قاعدگي‌هاي دردناك هستند اگر يك هفته قبل از قاعدگي شروع به نوشيدن شربت «مريم گلي» (پس از هر وعده غذا يك فنجان) كنند؛ دچار ناراحتي نخواهند شد.

بي‌نظمي عادت ماهانه‌
1- «افسنتين» (خارا گوش)، «زنجبيل شامي» و «آلبالوي تلخ» مفيد مي‌باشند.
2- آب رنگين خيس خورده «زعفران» مفيد است.
3- جوشانده «زردچوبه» مفيد است.
4- «زنجبيل» براي بي‌نظمي عادت ماهانه مفيد است .

1- مقدار 2 گرم پودر ريشه خشك «زنبق» را با «عسل» مخلوط و داخل «چاي» نماييد. روزانه چندين بار بنوشيد.
2- آب يك عدد «پرتقال» را در فنجاني از آب جوش بريزيد. با دو حبه قند شيرين كنيد و گرماگرم در موقع خواب سر بكشيد.
3- مقدار دو يا سه مشت از دانه‌هاي «ذرت» را در دو ليتر آب آن قدر بجوشانيد تا آب آن نصف شود. در عين جوشيدن بهتر است با يك قاشق چوبي مرتباً آن را هم بزنيد. پس از خوب پختن، دانه‌ها را كنار بگذاريد تا سرد شود. حال شيره آن را با فشار بكشيد. آب ته مانده ظرف را هم به آن بيفزاييد. مقدار هفتصدوپنجاه گرم شكر به آن بيفزاييد و دوباره بجوشانيد تا شربت، كاملاً بقوام آيد و سفت شود. در هر روز سه بار، نصف قاشق از آن بخوريد.
4- جوشانده گل و برگ و ساقه «گاو زبان» را طبق تجويز 27 نقرس مصرف كنيد.
5- چهار عدد «سيب» را پوست كنده قطعه قطعه كنيد. داخل يك ليتر آب بريزيد. يك مشت «كشمش» و 15 گرم «عنّاب» به آن بيفزاييد. سپس آن را يك ساعت بجوشانيد. آن را صاف كنيد. با 150 گرم شكر شيرين كنيد و دوباره روي آتش بگذاريد تا به قوام آيد و شربت سفتي شود. سپس هر بار چند قاشق از آن بخوريد.
6- چند قطره «آب ليمو» در كف دست بريزيد و به بيني بكشيد. در همان حال داخل بيني را با «كره» تازه يا «روغن نباتي»، چرب كنيد.
7- اگر جوشانده‌ي تكه‌اي از ريشه «ريواس» را در بيني بريزيد زكام را برطرف مي‌كند.
8- جوشانده‌ي «خرماي رسيده» براي زكام مفيد است.
9- استنشاق آب جوشانده‌ي «بومادران» جهت درمان زكام توصيه شده است.
10- كمپرس جوشانده «سياه دانه» بر سر، زكام را درمان مي‌كند.
11- در «شلغم» يك تركيب ميكرب‌كش با طيف وسيع وجود دارد كه بسياري از ميكرب‌ها و ويروس‌ها را از بين مي‌برد. لذا زكام را معالجه مي‌كند.
12- بوييدن «مرزنگوش» و نوشيدن جوشانيده آن معالج زكام است.
13- عصاره‌ي «ريحان» با شير براي درمان زكام به كار مي‌رود.
14- جوشانده «سبوس گندم»، درمان زكام‌هاي سخت است.
15- «بولاغ اوتي» زكام را شفا مي‌بخشد. بهتر است شيره‌ي آن را گرفته و همه روزه صبح و عصر يك قاشق سوپ خوري به بيمار بدهيد.
16- ريشه گل و برگ دو برادر «پنيرك» و «ختمي» را براي معالجه زكام مصرف نماييد.
17- بو كردن «سياه دانه» جهت زكام مفيد است.
18- جوشانده‌ي «تره» براي درمان زكام به كار مي‌رود.
19- بوييدن شكوفه «نارنج» كه به «بهار نارنج» معروف است، رمان زكام است.
20- دم كرده «آويشن» شيرازي جهت زكام تجويز شده است.
21- «گل هميشه بهار» مفيد است.
22- به موارد سرماخوردگي نيز توجّه كنيد.
23- دم كرده «پونه كوهي» براي زكام مفيد است .
24- آشاميدن دم كرده «مرزنگوش» زكام را قطع مي‌كند.
25- «آقطي»، «سوسنبر»، «بنفشه»، «ذرت»، «شيرين بيان»، «كرفس» و «گل گاوزبان» مفيد مي‌باشند.
26- به موارد «گرفتگي بيني» نيز توجّه كنيد.

زردي‌
1- ريشه «جعفري» اشتهاآورست و در مورد زردي مفيد است.
2- «مارچوبه» مدر است و براي زردي مفيد است.
3- «سيب» براي زردي مفيد است.

زردي چشم‌
1- سرمه‌ي عصاره «فراسيون» در چشم بهترين دارو جهت از بين بردن زردي آن است كه در اثر يرقان به هم رسيده باشد.
2- ساييده برگ «شيرين بيان» را به چشم بكشيد.
3- پودر و ساييده «بالنگ» براي يرقان و زردي در چشم بسيار مفيد است.
4- چكاندن آب «گشنيز» كوبيده بسيار مفيد است.

1- براي شستشوي زخمها در سابق از مطبوخ «گل ختمي» استفاده مي‌كردند. هنوز هم براي زرده زخم معمول است و هيچيك از داروهاي جديد جاي آن را نگرفته است.
2- اگر داروهاي شيميايي مانند پماد در دسترس نباشد، همه روز اطراف زخم را با «سركه» و «سير» خوب ماساژ دهيد كه هم دارو بجسم بنشيند و هم خارش، ساكت شود.
3- غذاهاي نسبتاً ترش بخوريد.
4- «مازو»، «حنا» و «شنبليله» را به مقدار مساوي، هر كدام يك مثقال تهيه نموده، با كره گاو يا وازلين مخلوط كنيد، روزي چند بار روي زخم ماساژ دهيد.
5- «برگ تازه هويج» را بجوشانيد. روي پارچه تميزي بگذاريد. محل زخم را ضماد نماييد. يا «آب هويج» را با «شير گاو» و كمي نمك مخلوط كرده، زخم را بشوييد.
6- از «آب اكسيژنه» يا محلول «مركور كُرم» براي شستشوي اين گونه زخمها استفاده نماييد.
7- «بلوط»، «توت فونه»، «مازو»، «بنفشه» و «بيدمشك» مفيد مي‌باشند.

1- پاشيدن «نروك» روي زخم‌هاي عفوني مفيد است.
2- ضماد پخته نمك زده «افسنتين» در روي زخم‌هاي عفوني، اثر ضدعفوني كننده و التيام دارد.
3- مقدار كمي «زردچوبه» و «پيه» براي باز كردن دهان زخم و كورك‌هاي سربسته پرالتهاب چركي و رساندن زخم مفيد است.
4- تخم «شبت» را به صورت پودر بكوبيد و روي زخم بپاشيد.
5- ضماد «سركه» براي زخم‌هاي چركي پوست مفيد است.
6- براي زخم‌هاي چركي در سته مزاحم، چند ساقه از «ريواس» را خوب پاك كنيد. بشوييد. به مدّت بيست دقيقه بجوشانيد. سپس آن را نرم كنيد و به صورت ضماد ببنديد تا يك ساعت بماند. روزي سه بار آن را تجديد كنيد. به زودي سر باز خواهد كرد و چرك آن خارج خواهد شد.
7- ضماد «ترب» با «عسل»، زخم‌هاي پليد و چركي را درمان مي‌كند.
8- ضماد برگ «به» جهت معالجه زخم‌هاي چركي مفيد مي‌باشد.
9- ضماد خاكستر گياه «مَرغ» جهت زخم‌هاي چركي و خوني سودمند مي‌باشد.
10- «سنجد تلخ» براي زخم‌هاي چركي و پليد مفيد مي‌باشد.
11- پاشيدن گرد كوبيده برگ «علف هزار چشم» جهت خشك كردن زخم‌هاي چركي متعفن بي‌نظير است.
12- ضماد ريشه «ماردارو» با «سركه» جهت پاك كردن زخم‌هاي چركي نافع است.
13- ماليدن مخلوط كوبيده «دارچين» با «عسل»، زخم‌هاي چركي را خشك مي‌كند.
14- ضماد «ترب» با «آرد شلمك» (نوعي گندم) براي درمان زخمهاي چركي جلدي مفيد است.
15- آب «گريپ فروت» مقاومت بدن را در مقابل گسترش و ناراحتي زخمهاي عفوني افزايش مي‌دهد.
16- از اسانس «پونه كوهي» به صورت پماد براي ضدعفوني كردن زخمها استفاده مي‌شود.