دريا لب ساحل را، هر ثانيه مى‌بوسد

اين سنت او عشق‌ست، عشقى كه نمی‌پوسد

اما دل آدم‌ها، اندازه‌ی دريا نيست

عشقى كه به هم دارند آنقدر شكوفا نيست

ما عاشق اگر بوديم، بى‌واژه نمى‌مانديم

ديوانگىِ هم را بيهوده نمى‌خوانديم

اى كاش براى ما، دريا شدن آسان بود

در سينه‌ی ما هر روز امواج خروشان بود

اى كاش كه آدم‌ها دلتنگ نمى‌مردند

دلواپسىِ هم را از ياد نمی‌بردند

من قطره‌ی بارانم، كافی‌ست تو دريا شى

ساحل پر تنهایی‌ست، عشق‌ست اگر باشی…

موضوعات: فرهنگی-اجتماعی- مذهبی  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...