دوستی میوه ی مهر است، که چیدن دارد !
مزه ی خالص شهد است…، چشیدن دارد !

قطره ی شبنم عشقیست، که از ابر وفا،
بر بیابان جفا…، شوق چکیدن دارد…!

خاطر از همدلی دوست، ز رخوت برهد؛
طرح لبخند صمیمانه…، چه دیدن دارد !

فارغ از قید تملق…، لب خود را بگشا؛
صحبت صدق و صفا کن، که شنیدن دارد.

مشِکن…، حرمت پیمان مودت، به غمی؛
بار این صبر پسندیده…، کشیدن دارد…!

هرکسی لایق یاقوت رفاقت نشود…؛
آنکه از خود گذرد، قصد رسیدن دارد !

الفت یار…، کند، شمع عطوفت، روشن
گرد این شعله، چو پروانه…، پریدن دارد
وم
دوستی چون نفس گرم مسیحاست که بر
سوز تنهایی و اندوه…، دمیدن دارد.