امام خامنه ای

 من عرض میکنم ، اگر ملت ایران ،
بغض و نفرت از دولت انگلیس را از دل خود پاک نکرده باشد
و پاک نکند ، حق دارد ؛
و به نظر هر عاقلی هم ، حق با ملت ایران است .
کاری که انگلیسیها با مردم ایران کردند
و بلایی که بر سرِ این ملت آوردند ،
هیچ‌وقت از یادها نخواهد رفت.
اینان که امروز در گوشه‌ای از دنیا نشسته‌اند
و علیه ملت و دولت ایران حرفهای مغرضانه و بی محتوا میزنند، یادشان رفته است که این دولت ظالم با ملت ایران چه کرد . . . !

 بخشی از بیانات رهبری در خطبه‌های نماز جمعه 1373/11/14

حرفی بگوی و از لب خود کام ده مرا
ساقی ! ز پا فتاده شدم ، جام ده مرا

فرسوده، دل ز مشغله جسم و جان ، بیا
بستان زخود ، فراغت ایام ده مرا

رزق مرا ، حواله به نامحرمان مکن
از دست خویش ، باده ی گلفام ده مرا

بوی گلی ، مشام مرا تازه می کند
ای گلعذار ! بوسه به پیغام ده مرا

عمرم برفت و حسرت مستی زدل نرفت
عمری دگر ز معجزه ی جام ده مرا

ای عشق ! شعله بر دل پُر آرزو بزن
چندی رهایی از هوس فام ده مرا

جانم بگیر و جام می از دست من مگیر
ای مدعی هر آنچه دهی ، نام ده مرا

مرغ دلم به یاد رفیقان به خون تپید
یا رب ! امید رستن از این دام ده مرا

بشکفت غنچه ی دلم ای باد نو بهار
خندان دلی بسان (امین) وام ده مرا

رهبر عزیزم:

ـــــــــــــــــــــــ

تا نفس دارم کنم از تو اطاعت رهبرم

بوده بر رخسار تو نور ولایت رهبرم

تاظهور حضرت مهدی دعایم این بُوَد

از گزند دشمنان باشی سلامت رهبرم

کورباد آنکه ندارد این ولایت را قبول

مرگ بر آنکه کند بر تو اهانت رهبرم

خطبه هایت خوارو رسوا میکند بیگانه را

مرحبابر اقتدارو آن شجاعت رهبرم

تو همان سردار عشقی ما همه سرباز تو

از تو میگیریم،چون اذن شهادت رهبرم.

اینجا که کوفه نیست
خوارج علم شوند…

دیدند دشمنان که در این خطه لاف نیست/
شمشیر دوستان علی در غلاف نیست/

در این قبیله نخل تناور همیشه هست/
مقداد هست مالک اشتر همیشه هست/

اینجا که کوفه نیست خوارج
علم شوند/
سلمان نمرده است اباذر همیشه هست/

همواره دست ها به علمداریت بلند/
آسوده خاطرت که برادر همیشه هست/

صف بسته اند این همه سردارها به شوق/
یعنی برای پیشکشت سر همیشه هست…

تا نفس دارم کنم از تو اطاعت رهبرم
بوده بر رخسار تو نور ولایت رهبرم

تاظهور حضرت مهدی دعایم این بُوَد
از گزند دشمنان باشی سلامت رهبرم

کورباد آنکه ندارد این ولایت را قبول
مرگ بر آنکه کند بر تو اهانت رهبرم

خطبه هایت خوارو رسوا میکند بیگانه را
مرحبابر اقتدارو آن شجاعت رهبرم

تو همان سردار عشقی ما همه سرباز تو
از تو میگیریم،چون اذن شهادت رهبرم

بي خامنه اي هوا بسي تنگ بود

بي عشق علي (ع) جهان چه بي رنگ بود

اي مانده نهرواني پست بدان

بي «سيد علي» شيعه گري ننگ بود

با خامنه اي زنده ام و پاينده

با رهبري اش مقتدر و توفنده

در عرصه ميدان نمي بينم خصم

باشد سخنان رهبرم كوبنده

اي خامنه اي دعا بكن يارانت

اي عشق نگاه كن سربازانت

هستند فقط منتظر يك تصميم

اي آيت حق درياب دلدارانت

اي حضرت ماه تحفه اي را بپذير

سرباز حقير و كوچكي را بپذير

با خامنه اي دلم بسي آرام است

با حضرت ماه امتی همگام است

آماده كند راه براي موعود

بارهبريش خصم جهان ناكام است

جانم فدای سیدعلی

سلامتی حضرت آقا صلوات

یك روز مهمان مقام معظم رهبری بودم. فرزند ایشان آقا مصطفی نیز نشسته بود كه سفره گسترده شد،آیت الله خامنه ای به وی نگاهی كرد و فرمود: شما به منزل بروید. من خدمت ایشان عرض كردم: اجازه بفرمایید آقازاده هم باشند، من از وی درخواست كرده ام كه باهم باشیم.

آقا فرمودند: این غذا از بیت المال است، شما هم مهمان بیت المال هستید. برای بچه ها جایز نیست كه بر سر این سفره بنشینند. ایشان به منزل بروند و از غذای خانه میل كنند. من در آن لحظه فهمیدم كه خداوند چرا این همه عزت به حضرت آقا عطا فرموده است.

(حضرت آیت الله جوادی آملی)

علی وظیفه وحدت در اجتماع دارد ولی ابوذر میتواند فریاد کند و موید از جانب مولایش باشد.
هر کس باید به تکلیف خویش عمل کند.
 اما امان از آن مذهبی هایی که دم از ولایت مداری می زنند ولی حاضر نیستند حتی سخنان ولی زمانشان را گوش دهند تا بفهمند که او از آنها چه می خواهد!
 قضیه وقتی بدتر می شود که امام جامعه ی مسلمین بارها مطلبی را بیان می کنداما عده ای هنوز منتظر میمانند تا ایشان حرفش را صریح تر بزند. نه تنها نگفته های ایشان را نمی فهمند و نمی دانند، بلکه گفته های ایشان را هم نمیدانند و از روی جهل می گویند ما منتظریم رهبری نظرشان را بگویند!
یا اگر رهبری فلانی را قبول نداشت عزلش میکرد!
در زمان بنی صدر، امام او را قبول نداشت، هر جنایتی میکرد امام هیچ نمیگفت و از او حمایت میکرد بارها نزد امام رفتند و درخواست کردند امام بر علیه بنی صدر چیزی بگوید اما امام منتظر بود مردم و طرفدارانش بصیرت پیدا کنند… و اقدامی نمیکرد، نه او را عزل میکرد و نه بر علیه او چیزی میگفت بلکه حمایت هم میکرد؛ آری او منتظر بود تا مردم جلوتر از او بروند تا ببیند آیا به بلوغ سیاسی و بصیرت در دین رسیده اند یا خیر؟! آیا به این درک رسیده اند؟! و آیا با روشنگری جامعه آماده است یا نه؟! تا اینکه یکی از بزرگان میگوید امام از اخبار سیما مشاهده کرد که مردم بر علیه بنی صدر که حکم تنفیذ از امام دارد، شعار میدهند… امام لبخندی بر گوشه لبانش نقش بست و فرمود حالا وقتش است و بعد از اینکه دید غالب مردم آگاه شده اند حکم عزل بنی صدر را صادر کرد.
 مردم نمیدانستند امام قرآن پروردگارش را خوب خوانده و طبق قرآن عمل میکند؛ نمیدانستند امام از قضیه حضرت موسی و هارون درس گرفته که تفرقه و اختلاف خطرش بیشتر از شرک است!
 وقتی حضرت موسی کلیم الله به کوه طور رفت امت را به حضرت هارون که او هم از پیامبران خدا بود سپرد؛ وقتی که برگشت دید امت او گوساله پرست شده اند! با عصبانیت به حضرت هارون گفت：چرا اینها را از این کار باز نداشتی؟ چرا گذاشتی مردم گوساله پرست شوند؟ حضرت هارون فرمود： از این ترسیدم که مبادا در بین امت اختلاف افتد و تفرقه ایجاد شود! (خوب است این آیه ترجمه کاملش را در قران ببینید)
 آری امام از نور قران بهره و از ماجرای حضرت موسی و هارون درس گرفته بود که اختلاف و تفرقه بد تر از گوساله پرستی و شرک به خداوند است، لذا به خاطر اینکه افراد جامعه بصیرت و آگاهی نداشتند در بسیاری موارد سخن نگفت و از یاران نزدیکش خواست روشنگری کنند و مردم را آگاه کنند.
 اما امام خامنه ای با شرایط سخت تر و پیچیده تری  روبروست و او نیز میداند محاکمه یا اعمال قانون حق یا برکنار کردن و حتی حمایت نکردن از بعضی، در شرایط فتنه و رخنه منافقان و تهدید دشمنان و عدم بصیرت بسیاری از مردم مانند همان گوساله سامری است …
آنچه لازم بوده بگوید گفته مگر نه آنکه سالها فریاد براورده که دستهای دشمن را ببینید! مگر نه آنکه سالها از بصیرت گفته؟؟!
 دیگر از جان امامت چه می خواهی؟ نکند توقع داری او بیاید در صحنه و علیه سیاستمداران قاجاری مملکت شعار بدهد تا تو تصمیم بگیری که باید حرکتی کنی؟
امام خامنه ای مدظله العالی: بنده همچنان که گفتم خوشبین نیستم؛ من فکر نمیکنم [از] این مذاکرات آن نتیجه‌ای را که ملّت ایران انتظار دارد، به‌دست بیاید، لکن تجربه‌ای است و پشتوانه‌ی تجربی ملّت ایران را افزایش خواهد داد و تقویت خواهد کرد؛ ایرادی ندارد امّا لازم است ملّت بیدار باشد.(92/8/12)
موضع داشته باشید.نسبت به اشخاص، نسبت به جریانها، نسبت به سیاستها، نسبت به دولتها، موضع داشته باشید، نظر داشته باشید. این‌‌جور نیست که شما باید منتظر بمانید، ببینید که رهبرى درباره‌‌ى فلان شخص، یا فلان حرکت، یا فلان عمل، یا فلان سیاست چه موضعى اتخاذ میکند که بر اساس آن، شما هم موضع‌‌گیرى کنید؛ نه، اینکه کارها را قفل خواهد کرد. رهبرى وظایفى دارد… ؛ شما هم وظایفى دارید؛ به صحنه نگاه کنید، تصمیم‌‌گیرى کنید؛ منتها معیار عبارت باشد از تقوی (93/5/1)