(1) پیامبر اکرم (ص) فرمودند ：روزه‏ دار، تا وقتى كه از مسلمانى غیبت نكند، در حال عبادت است، هر چند در بسترش خفته باشد.

(2) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند ：هر گاه روزه‏ دار، غیبت كند، روزه اش را افطار كرده است. (از ارزش روزه‌اش كم كرده است وگرنه از جهت فقهی خللی در روزه‌اش وارد نمی‌‌شود.)

(3) پیامبر اکرم (ص) فرمودند ؛ هر كس از فرد مسلمانى غیبت كند، روزه ‏اش مى‏شكند و وضویش باطل مى‏شود. (مقصود آن است كه غیبت موجب عدم قبولى روزه و ضربه به طهارت باطنى مى‏گردد.)

(4) پیامبر خدا (ص) خطاب به على علیه‏ السلام فرمود: اى على! از غیبت و سخن‏ چینى بپرهیز؛ چرا كه غیبت، روزه را مى‏شكند و سخن‏ چینى، عذاب قبر مى‏آورد.

(5) پیامبر اکرم (ص) فرمودند： كسی كه پیوسته گوشت‏هاى مردم را مى‏خورد (درباره مردم غیبت مى‏كند)، روزه‏ دار نیست.

ِ (6)پیامبر اکرم (ص) فرمودند： هر كس در ماه رمضان درباره مسلمانى غیبت كند، بر روزه ‏دارى اش پاداشى نخواهد یافت.

(7)پیامبر اکرم (ص) فرمودند ：هر كس درباره مرد و زن مسلمانى غیبت كند، خداوند تا چهل شبانه ‏روز، نماز و روزه ‏اش را نمى‏پذیرد، مگر آن كه آن شخص از وى درگذرد.

پی‌نوشت‌ها:

1- فضائل الأشهر الثلاثة: 122/124، الكافی: 4/64/9، تهذیب الأحكام: 4/190/538، من لا یحضره الفقیه: 2/74/1772، ثواب الأعمال: 75/1، الأمالی للصدوق: 645/873؛ الفردوس: 2/411/3825.

2- عوالی اللآلی: 1/263/53؛ نصب الرایة: 2/482 .

3- من ‏لا یحضره الفقیه: 4/15/4968، الأمالی للصدوق: 515/707، ثواب الأعمال: 335/1، بحار الأنوار: 75/247/10 .

4- تحف العقول: 14، بحار الأنوار: 77/67/6 .

5- المصنّف لابن أبی شیبة: 2/423/13، الفردوس: 4/77/6238، تفسیر القرطبی: 16/336؛ مستدرك الوسائل: 7/370 / 8443 .

7- جامع الأخبار: 412/1141، بحار الأنوار: 75/258/53 .
6- جامع الأخبار: 412/1142، بحار الأنوار: 75/258/53 .