زمان چیز عجیبیست …
میدود …
جلو می رود …
به صفر می رسد….
از نو شروع میکند به گذراندن…!
دوست داشتنی ترین آدم های زندگی ات را یا کهنه میکند یا عوض…!
کهنه ها مثل شراب اند ،ناب ناب …
مست خوبیشان میشوی …
از خود بیخود شده ی مهر و معرفتشان میشوی…!
کهنه میشوند و هیچ تازه ای جایشان را نمیگیرد …
قدیمی میشوند اما دلت را هرگز نمیزنند ….!
بعضی دیگر یا تغییر میکنند….!
یا حقیقت درونشان آشکار میشود…. !
زمان دیر یا زود به تو ثابت خواهد کرد ،
که آدمها کدامشان ماندنی اند….!
وکدامشان رفتنی….!
کدامشان هرجور که میشود باید باشند،
و کدامشان را به هر قیمتی که شده ،
باید از زندگیت بیرون انداخت…..!
زمان میدود …!
جلو میرود …!
به صفر میرسد …!
از نو شروع میکند به گذراندن ….
و من تنها آرزویم این است که دنیا پر شود از انسان های ناب و قدیمی ….!
پر شود از انسان هایی که نه زمان
عوضشان می کند،
و نه زمین و رسم و رسومش !