زندگي زمانى سخت شد
كه كاسه گدايي ، دست گرفتيم و
محتاج اين و ان شديم تا قدري نشاط
اندكي شادي و جرعه اي ارامش به ان بريزند
ديوانه وار اين جا و انجا دويديم تا با انجام كارى شاد و ارام شويم
غافل از ان كه ????????????????????????

انها كه قرار است به ما شادى ببخشند همان هايي هستند كه مثل خود ما گداى ارامشند گداى شاديند و بيقرار براى پيدا كردن گمشده خود

كافيست فقط طبيعت خود را زندگي كنيم
طبيعتي كه سرشار از عشق و ارامش است
ما به عنوان انسان منبعي از عشق و ارامش و شادي را در درون خودمان داريم
منبعي كه هميشه هست و اين ماييم كه بايد. “اجازه دهيم ” تا چيزي در بيرون از ما ابزار شود براى جارى كردن اين گنج درون ….

اجازه بده تا انرژي از درون تو به بيرون جاري شود اين يعنى “بخشش”

جارى كن ????????
لبخند ، كلام شيرين ، تشويق ، شور ، هيجان ، اميد ، دست ياري ، ارامش ،
نگاه مسرت بخش ، شوق ، حضور

خام امدي به اين دنيا ، و اين تويي كه تصميم بگيري پخته بروي و يا همچنان خام
عام امدي و اين تويي كه اراده كني خاص بروي يا عام

همين لحظه تصميم بگير ، دستهايت را مشت كن ، اراده كن ، حركت كن .