صلوات بر امام صادق (ع)
باز تکه ‏هاي ابر سياه در دل آسمان، مي‏خواهند حکايت تلخي را بسرايند
اينک امام علم و ديانت و سراينده سرود زيباي خدا پرستي، به سوي معبود مي‏شتابد.
اکنون فرزند ديگري از خاندان آل عبا و عالم دين خدا زهر تلخ دسيسه‏ هاي پليدان را مي‏نوشد،
او امام همه خوبي‏ها و خانه همه دانش‏ها، امام جعفر صادق عليه‏ السلام است.

زندگينامه امام جعفر صادق(ع) :
حضرت امام جعفر صادق عليه السلام رئيس مذهب جعفرى ( شيعه ) در روز 17ربيع الاول سال 83 هجرى چشم به جهان گشود.
پس از رحلت امام چهارم مدت 19 سال نيز در خدمت پدر بزرگوارش امام محمد باقر ( ع ) زندگى كرد و با اين ترتيب 31 سال از دوران عمر خود را در خدمت جد و پدر بزرگوار خود كه هر يك از آنان در زمان خويش حجت خدا بودند و از مبدأ فيض كسب نور مى نمودند گذرانيد بنابراين صرف نظر از جنبه الهى و افاضات رحمانى كه هر امامى آن را دار مى باشد ، بهره مندى از محضر پدر و جد بزرگوارش موجب شد كه آن حضرت با استعداد ذاتى و شم علمى و ذكاوت بسيار ، به حد كمال علم و ادب رسيد و در عصر خود بزرگترين قهرمان علم و دانش گرديد.
پس از درگذشت پدر بزرگوارش 34 سال نيز دوره امامت او بود كه در اين مدت “مكتب جعفرى ” را پايه ريزى فرمود و موجب بازسازى و زنده نگهداشتن شريعت محمدى ( ص ) گرديد.

حکايتي آموزنده و ارزشمند :
‏مرحوم قطب الدّين راوندى روايت کرده است روزى از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال کردند: روزگار خود را چگونه سپرى مى فرمائى ؟
حضرت در جواب فرمودند: عمر خويش را بر چهار پايه و رکن اساسى سپرى مى نمايم :
* مى دانم آنچه که روزى براى من مقدّر شده است ، به من خواهد رسيد و نصيب ديگرى نمى گردد.
* مى دانم داراى وظائف و مسئوليت هائى هستم ، که غير از خودم کسى توان انجام آن ها را ندارد.
* مى دانم مرا مرگ در مى يابد و ناگهان بدون خبر قبلى مرا مى ربايد؛ پس بايد هر لحظه آماده مرگ باشم .
* و مى دانم خداى متعال بر تمام امور و حالات من آگاه و شاهد است و بايد مواظب اعمال و حرکات خود باشم .
اي ششمين ستاره تابناک امامت و ولايت، صادق آل محمد (ص)، به راستي صداقت، تنها واژه اي است که برازنده نام توست. نامت را با افتخار به دل هاي غريبمان مي سپاريم تا يادت آرام بخش سينه هاي بي تابمان باشد.
السلام عليک يا امام جعفرصادق عليه السلام