ساعت شنی به من یاد داد باید خالی شوی تا پر کنی.

خالی کنی خودت را از نفرت تا پر کنی کسی را از عشق.

خالی کنی چشمت را از کینه تا پر شود چشمی از آرامش.

یادت باشد ساعت شنی روزی می چرخد و این بار این تو هستی که پر می شوی از آنچه خودت پر کرده ای دیگران را.