عرش زیر علم توست اباعبدالله
فرش خاک قدم توست اباعبدالله

نه فقط دشت جگر سوخته کرب و بلا
همه عالم حرم توست ابا عبدالله

آنچه داریم و نداریم خدا می داند
که کمی از کرم توست اباعبدالله

مکتب و صوم و صلاة شرف وعزت ما
همه مرهون دم توست اباعبدالله

شادی هردو جهان بردگران ارزانی
دل ما وقف غم توست اباعبدالله

به خدایی خداوند دو عالم سوگند
گریه خلق کم توست اباعبدالله

تو که هستی که زیارتگه ارواح رسل
حرم محترم توست اباعبدالله

دین اسلام سر افراز زخون تو ولی
قامت کوه خم توست ابا عبدالله

میثم از خویش چه دارد که به وصفت آرد
هرچه دارد زدم توست ابا عبد الله