روزي که رسول خدا (ص) به نبوت مبعوث شد، فرمان هدايت و سعادت انسان ها را در کف داشت .در «پهنه غدير» نيز در جمع حاجيان برگشته از زيارت خانه خدا که به خطبه خواني پرداخت، باز در انديشه نجات امت وتضمين سعادت آنان بود.

اين است که «غدير» را حلقه مياني “رسالت ” و ” امامت"مي شناسيم و “ولايت” را تداوم “نبوت” مي دانيم.

“غدير” ، هنوز هم چشمه اي لبريز از هدايت ها و کرامت هاست و دريايي مواج از آب حيات و باور و بصيرت، تا در کوير حيرت وهامون ضلالت، کام جانها را سيراب سازد و هادي انديشه ها گردد.

غدير، يک “کتاب مبين” است، سندي براي تداوم خط رسالت درجلوه امامت و صراطي مستقيم که به سنت پيامبر خدا منتهي مي شود. امتي که پاسدار غدير باشد، عاشوراهاي مظلوميت و کربلاهاي خون و شهادت را شاهد نخواهد بود و ولايت در محاق غربت و تنهايي نخواهد ماند.

رسول خدا(ص) مي خواست دست “امت” را در دست ” امام” بگذارد، تا نه گمراه شوند و نه سرگردان، نه تشنه بمانند و نه در دام نفس بيفتند. اين بود که منشور بلند و جاودانه “خطبه غدير” را سرود و به گوش تاريخ سپرد. اينک ماييم و غدير، که مکتب ما و محور وحدت ما وچراغ راهمان و راه زندگيمان است.

گراميداشت غدير، تکريم رسالت پيامبر(ص) و وحي خدايي است. تکريم غدير، ارج نهادن به فضيلت هاي متبلور در وجود صاحب ذوالفقار و ساقي کوثر است. بها دادن به غدير، اداي احترام به تکميل دين و اتمام نعمت است. کاشتن بذر ولايت در جانهاست.

نشان دادن خورشيد به گرفتاران در ظلمتهاست. غدير، روز بشريت و روز ” انسان” است، عيد پيمان و ميثاق وعهد است. عيد گرفتن غدير، ارج نهادن به کرامت انسان است، چرا که غدير، عيد عدالت و رهبري، عيد کمال طلبي و حق جويي، عيد شعله افکني برانديشه ها و اميد آفريني در دلهاست. عيد غدير در قرآن : وقتي پيامبر در روز پنجشنبه، هجدهم ماه ذيحجه به غدير خم رسيدند، جبرئيل بر حضرتش نازل شد و آيه 67 سوره مائده را در مورد نصب اميرالمومنين علي خواند:

اي پيامبر! آنچه از سوي پروردگارت بر تو نازل شده ابلاغ کن، اگر انجام ندادي، رسالت او را ابلاغ نکردي و خداوند تو را از مردمان حفظ خواهد کرد.

 آيه 67 سوره مائده

همچنين پس از سخنان پيامبر هنوز مردم متفرق نشده بودند که جبرئيل نازل شد و اين آيه را آورد: امروز دين شما را کامل ساخته و نعمتم را بر شما تمام کردم و به اين که دين شما دين اسلام باشد، راضي شد آيه 3 از سوره مائده ( الغدير،ج 1، ص230)

دو چشمه اي که يادگار پيامبر و ميراث ماندگار آن رسول خاتم تا دامنه قيامت است و خود