فلسفه عزاداري براي امام حسين(ع)

عزاداري شيعيان براي امام حسين (ع) نه اظهار ناراحتي و اندوه گرفتن بر شکست ايشان بلکه اظهار تأسف بر بشريت بخاطر جنايتي که انجام داده و در کنار اظهار غم در مورد مصيبتي که بر اولياء الهي وارد شده و امري منطقي و مبتني بر عقل و شرع مي باشد. در واقع اين عزاداري ها يک استراتژي دقيق و در مسير اهداف قيام امام حسين عليه السلام است. زيرا عزاداري براي امام در حقيقت تجليل از فداکاريو پاسداشت از يک شخصيت جهاني است که همه زندگي خود و خانواده اش را فداي دين ، فرهنگ و ظلم ستيزي نمود.
تجليل از اين شخصيت در حقيقت تجليل از همه خوبي ها است. عزاداري براي آن امام همام يکي از قالب هاي حفظ ياد و خاطره حضرت و ياران او مي باشد، افزون برآن عزاداري براي امام (ع) فوايد و آثاري هم دارد که به خاطر آن به اين امر تأکيد شده است؛ چنانکه معصومان (ع)هم خود براي امام حسين (ع) عزاداري مي کردند و هم اين که ديگران را به اين امر سفارش مي کردند. لذا بايد فلسفه عزاداري دانست.