پارسايی را ديدم بر کنار دريا که زخم پلنگ داشت و به هيچ دارو به(مداوا) نمی شد.
مدتها در آن رنجور بود و شکر خدای عز وجل علی الدوام گفتی .
پرسيدندش که شکر چه می گويی ؟
گفت : شکر آنکه به مصيبتی گرفتارم نه به معصيتی.
گلستان سعدی
جملاتي كوچك، مفاهيمي بزرگ:
آنقدر خوب باشيد که ببخشيد، امّا
آنقدر ساده نباشيد که دوباره اعتماد کنید!
اگر احساس افسردگی دارید، درگير گذشته هستید.
اگر اضطراب دارید، درگير آینده!
و اگر آرامش دارید، در زمان حال به سر مي بريد.
پس در لحظه زندگی کنید…!
قدر لحظه ها را بدانيد!
زمانی می رسد که دیگر شما نمی توانید بگویید جبران می کنم.
از کسی که به شما دروغ گفته نپرسيد: چرا؟
چون سعي مي كند با دروغ هاي پي در پي، شما را قانع كند!
هیچ بوسه ای جای زخم زبان را خوب نمی کند!
پس مراقب گفتارتان باشيد…
جاده زندگي نبايد صاف و هموار باشد
وگرنه خوابمان مي برد!
دست اندازها نعمت بزرگي هستند..
و نكته آخر:
هيچ وقت فراموش نكنيد كه:
“دنيا تكرار نمي شود..!”
دستهاي خدا باش، براي برآوردن روياي انسان ديگري
بي تفاوت نباش
اگر ديدي كسي گره اي دارد و تو راهش را مي داني سكوت نكن؛
دريغ نكن؛
معجزه زندگي ديگران كه باشي، بي شك كسي معجزه زندگي تو خواهد بود …
كمي آهسته تر از كنار هم عبور كنيم…