انگشتهای دستمان
یکی کوچک ، یکی بزرگ
یکی بلند و یکی کوتاه
یکی قوی و یکی ضعیف
… اما هیچکدام دیگری را مسخره نمیکند
هیچکدام دیگری را له نمیکند
و هیچکدام برای دیگری تعظیم نمیکند
آنها کنار هم یک دست میشوند و کار میکنند
گاه ما انسانها اگر از کسی بالاتر بودیم , لهش میکنیم و اگر از کسی پایینتر بودیم او را میپرستیم
شاید بخاطر همینکه یادمان باشد ،
نه کسی بنده ماست ,
نه کسی خدای ما ، خداوند انگشت ها را اینگونه آفرید
باهم باشیم و کنار هم ،
آنگاه لذت یک دست بودن را میفهمیم.