مد های مثبت و اصیل (مد گرایی منطقی )

هرگاه پدیده مد ومدگرایی درهر دوره ای از تاریخ،آگاهانه و با گزینش و با توجه به فرهنگ فکری واعتقادی جامعه صورت گرفته نه تنها موجب پیدایش نارسایی های فرهنگی واجتماعی نشده،بلکه به عنوان یک دستاورد اجتماعی به رشد وتعالی فرهنگ وتمدن جوامع کمک های زیادی نموده است.همچنین مدگرایی مثبت به معنای اقتباس از پیشرفت های اجتماعی دیگران و به کار بردن دستاورد های مثبت تمدنی دیگران؛ضمن برطرف ساختن زشتی ها وکاستی های حیات اجتماعی از دچار شدن زندگی انسانها به یکنواختی پیشگیری کرده وروز به روز به استخدام بیشتر پایه های زندگی دسته جمعی آنها کمک نموده و از پدید آمدن رفتار و شیوه های نا خوشایندی که موجب دوری ویا نفرت افراد از یکدیگر می گردد جلوگیری به عمل می آورد.

در واقع این شیوه از  مدو مد گرایی،شکلی از ارتباط آزادانه و طبيعي دو قوم با يكديگراست كه در آن عناصري از فرهنگ يك قوم بدون هيچ اجبار و الزامي به قوم ديگر منتقل مي‎گردد.[1]و این همان تبادل فرهنگی نام داردو به عنوان یک امر لازم و ضروری در آمده است زيرا ملت‎ها در رفت و آمدي كه با هم دارند آداب و رسوم و علم مربوط به آن را از هم ياد مي‎گيرند. ملت‎ها در طول تاريخ به ملت‎هاي ديگر چيزهايي را ياد داده و خود بيشتر درس آموخته‎اند و اين براي تازه ماندن معارف و حيات فرهنگي در سراسر دنيا ضروري است اين گونه مد گرایی نه تنها مضر نيست بلكه مفيد هم مي‎باشد.

در سایه ی این نوع مد گرایی و تبادل فرهنگي هدف بارور كردن و تكامل فرهنگي‎هاي ملي كشورهاست كه در سايه آن ملت‎ها خصوصيات برجسته و مثبت نظير نظم و انضباط، آداب معاشرت، زبان ، معارف ديني، روحيه سخت‎كوشي،كنجكاوي در مسائل علمي و غيره را از همديگر فرا مي‎گيرند كه از تبادل اقتصادي و كالا هم مهم‎تر است.

[1]-  مهدي نويد ، فرهنگ و مقاومت فرهنگي،ص 37..

هرگاه پدیده مد ومدگرایی درهر دوره ای از تاریخ،آگاهانه و با گزینش و با توجه به فرهنگ فکری واعتقادی جامعه صورت گرفته نه تنها موجب پیدایش نارسایی های فرهنگی واجتماعی نشده،بلکه به عنوان یک دستاورد اجتماعی به رشد وتعالی فرهنگ وتمدن جوامع کمک های زیادی نموده است.همچنین مدگرایی مثبت به معنای اقتباس از پیشرفت های اجتماعی دیگران و به کار بردن دستاورد های مثبت تمدنی دیگران؛ضمن برطرف ساختن زشتی ها وکاستی های حیات اجتماعی از دچار شدن زندگی انسانها به یکنواختی پیشگیری کرده وروز به روز به استخدام بیشتر پایه های زندگی دسته جمعی آنها کمک نموده و از پدید آمدن رفتار و شیوه های نا خوشایندی که موجب دوری ویا نفرت افراد از یکدیگر می گردد جلوگیری به عمل می آورد.

در واقع این شیوه از  مدو مد گرایی،شکلی از ارتباط آزادانه و طبيعي دو قوم با يكديگراست كه در آن عناصري از فرهنگ يك قوم بدون هيچ اجبار و الزامي به قوم ديگر منتقل مي‎گردد.[1]و این همان تبادل فرهنگی نام داردو به عنوان یک امر لازم و ضروری در آمده است زيرا ملت‎ها در رفت و آمدي كه با هم دارند آداب و رسوم و علم مربوط به آن را از هم ياد مي‎گيرند. ملت‎ها در طول تاريخ به ملت‎هاي ديگر چيزهايي را ياد داده و خود بيشتر درس آموخته‎اند و اين براي تازه ماندن معارف و حيات فرهنگي در سراسر دنيا ضروري است اين گونه مد گرایی نه تنها مضر نيست بلكه مفيد هم مي‎باشد.

در سایه ی این نوع مد گرایی و تبادل فرهنگي هدف بارور كردن و تكامل فرهنگي‎هاي ملي كشورهاست كه در سايه آن ملت‎ها خصوصيات برجسته و مثبت نظير نظم و انضباط، آداب معاشرت، زبان ، معارف ديني، روحيه سخت‎كوشي،كنجكاوي در مسائل علمي و غيره را از همديگر فرا مي‎گيرند كه از تبادل اقتصادي و كالا هم مهم‎تر است.

[1]-  مهدي نويد ، فرهنگ و مقاومت فرهنگي،ص 37..