پروردگار من!
قطره ی ناچیزی بیش نبودم کهذدر فشردگی های استخوان های صلب به سر میبردم وبعد به صورت مایه ای بی مقدار در تنگنای رحم جای گرفتم ودر ورای پرده ها و حجابها پنهان ماندم تا قلم شاهکار تو بر هییت مرموز من نقش وجود بگذارد وبر پیشانی من خط سرنوشت بنویسد .

این توبودی که مرا از حالی به حال دیگر برمیگردانیدی و قدرت عظمای تو بود که دم به دم از نقص به کمالم میکشانید. به من روی و موی و چشم و ابرو بخشیده ای و نطفه ای بی حس و حال را در جنب و جوش انداخته ای وپاره ای گوشت را با دست و پا و بینایی و شنوایی به راه واداشته ای.

آنچنان که در کتاب مبین خود میفرمایی"نطفه ای و بعد لکه خونی و بعد پاره ی گوشتی وبعد استخوانی پوشیده در عضلات و آنگاه خلقتی کافی و کامل(سوره ی حج/۵)”
صحیفه ی سجادیه دعا۳۲

” خداوندا “

برگ در هنگام زوال مي افتد و ميوه به هنگام کمال
اگر قرار بر رفتن است ميوه ام گردان و بعد ببر

” بارالها “
زمين تنگ است و آسمان دلتنگ
بر من خرده نگير اگر نالانم…
من هنوز رسم عاشقي نمي دانم

” خداوندا “
کمکم کن پيماني را که در طوفان با تو بستم, در آرامش فراموش نکنم و در طوفان هاي زندگي با ” خدا” باشم نه ناخدا

” بارالها “
به دل نگير اگر گاهي “زبانم ” ازشکرت باز مي ايستد
تقصيري ندارد
قاصر است کم ميآورد دربرابر بزرگي ات….
لکنت مي گيرد واژه هايم در برابرت!
در دلم اما هميشه
ذکر خيرت جاريست
من براي بندگي تو هزار و يک دليل مي خواهم
ممنونم که بي چون و چرا برايم ” خدايي ” ميکني….
امکان ندارد که کسی
چراغی برای دیگران
روشن کند و خودش
در تاریکی بماند…

خدايا : پنجره اي براي
تماشا و حنجره اي براي
صدا زدن ندارم ،
اميدم به توست ،
پس بي آنکه
نامم را بپرسي و
دفترهاي ديروزم را
ورق بزنى، رحمتت را
برای عزیزان همه جاري کن آمین….

خدایا…

تفاوت میان داشتن و نداشتنت
همین لبخندهای ناخودآگاه است!

تفاوت میان
من و دیوانه های این اطراف

لبخندهای بی گاه من و
پوزخندهای عاقلانه ی آنهاست..!

  بار الها ….
تنها کوچه ای که بن بست نيست
کوچه ياد توست …
مهربان خدای من…
از تو خالصانه ميخواهم…
که دوستان خوبم و هيچ انسانی در کوچه پس کوچه هاي زندگی ..
اسير و گرفتار هيچ بن بستی نگردد ….
که تو بهترين راهنمایی …
 

الهی…
در هنگام اذان دستان نیازمندم را بسوی تو می گشایم

الهی…
یا قاضی الحاجات شفای عاجل تمام بیماران

الهی…
یا واهب العطایا فرزندی صالح برای منتظران

الهی…
یا نورالقلوب آرامشی برای تمام عزیزان و گرفتاران

الهی…
یا رحمن حل شدن مشکل کاری همه جوانان و سرپرستان خانوار

الهی…
یا حبیب القلوب مهر و محبت در میان زوج ها

الهی…
به حق “بسم الله الرحمن الرحیم”

 خدای من

در سمت توام

دلم باران، دستم باران
دهانم باران، چشمم باران

روزم را با بندگی تو پا گشا می کنم …

هر اذانی که می وزد
پنجره ها باز می شوند
یاد تو کوران می کند …

هر اسم تو را که صدا می زنم
ماه در دهانم هزار تکه می شود …
کاش من همه بودم
کاش من همه بودم
با همه دهان ها تو را صدا می زدم …

کفش های ماه را به پا کرده ام
دوباره عازم توام …

تا بوی زلف یار در آبادی من است
هر لب که خنده ای کند از شادی من است

زندگی با توست
زندگی همین حالاست…
زندگی همین حالاست.

مناجات زیبای دکتر چمران :

خدایا …
از بد کردن آدمهایت شکایت داشتم به درگاهت
اما شکایتم را پس میگیرم …
من نفهمیدم! فراموش کرده بودم که بدی را خلق کردی تا هر زمان که دلم گرفت از آدمهایت، نگاهم به تو باشد …

گاهی فراموش میکنم که وقتی کسی کنار من نیست ،
معنایش این نیست که تنهایم …
معنایش این است که همه را کنار زدی تا خودم باشم و خودت …

با تو تنهایی معنا ندارد !
مانده ام تو را نداشتم چه میکردم …!
دوستت دارم ، خدای خوب من …

الهی چون در تو نگرم از جمله تاج دارانم و چون در خود نگرم از جمله خاکسارانم خاک بر باد کردم و بر تن خود بیداد کردم و شیطان را شاد
الهی در سر خمار تو دارم و در دل اسرار تو دارم و بر زبان اشعار تو
الهی اگر گویم ستایش و ثنای تو گویم و اگر جویم رضای تو جویم
الهی اگر طاعت بسی ندارم اندر دو جهان جز تو کسی ندارم .
الهی ظاهری داریم بس شوریده و باطنی داریم بخواب غفلت آلوده و دیده ای پر آب گاهی در آتش می سوزیم و گاهی در آب دیده غرق .