خدايا
تجربه مهربوني تو و فراموش کاري من هميشه برام تازگي داره!
هر بار که ميترسم و تو در آغوشم ميگيري…
هر بار که دلتنگ ميشوم و تو محکم دستامو ميگيري…
هر بار که تو تاريکي شب گم ميشم و تو فانوس به دستم ميدي…
هر بار که آرزو ميکنم و تو شگفت زده ام ميکني…
هر بار که تا ميخوام فرياد بزنم “کجايي؟” تو آهسته در گوشم ميگي: کنار تو!
هر بار که دلم بي تاب مهربونيت ميشه و تو بيتاب تر از من آرومم ميکني…
خداي من …
هر بار که فراموشت ميکنم و تو فراموشم نميکني..
هر بار برام تجربه ي تازه اي هست احساست
بزرگتر از قبل…
مهربان تر از قبل…
محبوب تر از قبل…
چه حس خوبيه وقتي “دوستت دارم” از قلبم ميگذره و تو بي واسطه ميشنوي … به همين سادگي…
خداي من، چه خوبه تو رو داشتن خدايا دوستت دارم
دوستت دارم
دوستت دارم
بيشتر از هميشه “دوستت دارم”

“الهــــي”

همه “نام هــاي” ِ قشـنگ ِ"تــو”
را مي گذارمـــشان روي ِ زخــم هاي ِ “دلَم". . . . .

گفــــته بــــودي “اَلجَبّــــار”
يعنــــي کســـي کـــه “جُــــبران مــي کنـــد” همـۀ
شکستگـــــي هـــايِ “دلَم” را

گفـــــته بـــودي “اَلمُصَـوِّر”
يعنــــي کســـي کــه از “نُــــو مـــي ســــازد”
همـــۀ آنـــچه را “ويـران” شـــده اســـت درون ِ “دلم”

گفــــته بــــودي “الشّــــافــــي”
يعنــــي کســــي کـــه “شِــــفا” مـــي دهــد تمـــام ِ
“زخــــم هــــايِ عمــــيق” و “نـــا عــــلاج” را. . . .

هــــواي ِ “دلـم” ســـبک مــي شـــود بــا زمـــزمـۀ نـامت…

خدايا : من گمشده ي درياي متلاطم روزگارم و تو بزرگواري !

پس اي خدا! هيچ مي داني که بزرگوار آن است که گمشده اي را به

مقصد برساند ؟ تا ابد محتاج ياري تو ، رحمت تو ، توجه تو ، عشق تو ،

گذشت تو ، عفو تو ، مهرباني تو ، و در يک کلام … محتاج توام

 مهربـونی خـدا رو همـه حـس کـرديم،
ما بدی می‌کنيم، خدا خوبی می‌کنه. ما گناه می‌کنيم، خدا گذشت می‌کنه. ما کوتاهی می کنيم، خدا می‌بخشه. اگه خيلی آدم خوبی باشيم حداقل روزی يه گناه می‌کنيم. يعنی در طول عمرمون حدود بيست هزار تا گناه! با اين همه خدا می‌گه بنده من اگه توبه کنی می‌بخشمت. کاش می‌شد جلوی اين مهربون حتی اون يک گناه هم نکنيم. خود ما اگه کسی بيست هزار تا خطا کنه چه معامله ای باهاش می‌کنيم؟

⇦او خود در حدیثی قدسی می‌فرماید: اگر کسانی که از من روی برمی‌گردانند، بدانند چقدر به آنها علاقه دارم، هر آینه از شوق جان می‌سپردند.
این حدیث به خوبی نشان می‌دهد که خدا چقدر نسبت به بندگان گناهکار خود رئوف است و چقدر به آنها علاقه دارد…

«مگر کسانی که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند ، که خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدّل می کند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده است!»
(ســــوره فرقـان آیـه ۷۰)

⇦ای کاش کمی از محـبت خـداوند رو درک کنـیم و سـعی کنیم کـمتر گـناه کنیـم…

 ایـن در گـه ما درگـه نومیـدی نـیـــــست
صـــــد بـار اگـر تـوبه شـکســــتی بـاز آی…

يا رَبِّ اِنَّ لَنا فيكَ اَمَلاً طَويلاً كَثيراً اِنَّ لَنا فيكَ رَجآءً عَظيماً عَصَيْناكَ وَنَحْنُ نَرْجوُ اَنْ تَسْتُرَ عَلَيْنا وَدَعَوْناكَ وَنَحْنُ نَرْجوُ اَنْ تَسْتَجيبَ لَنا فَحَقِّقْ رَجآئَنا مَولانا

خدایا براستی ما درباره ی تو آرزوهای دراز و بسیار داریم
براستی ما نسبت به تو امیدهای بزرگ و زیادی داریم
تو را نافرمانی کردیم ولی امیدواریم که بر ما بپوشانی
و تو را خواندیم و امیدواریم که ما را اجابت کنی
پس امید ما را تحقق ببخش ای مولای ما

دعای ابوحمزه ثمالی

از کتاب مناجات نامه چوپان معاصر نوشته رضا احسان پور

خدایا!
مرا به خاطر
همه‌ی مورچه‌هایی که کشته‌ام
ببخش

خدایا!
ممنونم که فقط یکی هستی
چینی‌ها عمراً بتوانند تقلبی‌ات را بسازند

خدایا!
مرا ببخش که بعضی وقت‌ها با تو
شبیه کت و شلوار پلوخوری رفتار کرده‌ام!
یعنی فقط زمانی سراغت آمد‌ه‌ام که
احتیاجت داشته‌ام

خدایا!
من از اختیارهایم می‌ترسم
فردا، پس‌فردا، خودت به خاطر همه‌ی آن‌ها
یقه‌ام را می‌گیری

خدایا!
من اگر بسوزم
بوی گند می‌دهم!
خود دانی، می‌خواهی بیندازی جهنم، بینداز!

خدایا!
گوش‌هایم دراز شده است
کی وقت داری بیایم برایم کوتاهش کنی؟

خدایا!
حیف نیست
بهشت به این قشنگی ساخته‌ای،
آن وقت به همه نشانش ندهی؟

خدایا!
کاش بیمارستان‌ها
بخش کودکان سرطانی نداشت

خدایا!
شش روز طول کشید
تا دنیای ما را بسازی
آن وقت ما در یک چشم بهم زدن
آن را خراب می‌کنیم!
ببخشید!

خدایا!
من فقط یک «مسکن مهر» سراغ دارم
آن‌هم خانه‌ی تو است

خدایا!
آسایش دو گیتی
تفسیر این سه حرف است:
۱- خدا ۲- را ۳- شکر

خدایا!
تو خوب‌تر از آن هستی
که مرا تنها بگذاری

خدایا!
به یک نفر می‌گویند: «یک دروغ بگو»
می‌گوید: «خدا نمی‌بخشد»

خدایا!
توی «اِنّا لِلّه و اِنّا اِلیهِ راجعون»
«اِلیهِ راجعون» یعنی پیش خودت؛ درست است؟
پیش خودت که جهنم نمی‌شود! می‌شود؟

خدایا!
من مثل آن بت‌پرست نیستم
که اگر تو را نداشته باشم
خدای سنگ و چوبی داشته باشم
من اگر تو را نداشته باشم، چیزی ندارم

خدایا!
دیوار خانه‌ی مرا در بهشت
کاهگلی بساز
می‌خواهم هر روز عصر با شلنگ
به دیوار آب بپاشم
و نفس عمیق بکشم

خدایا!
اشک‌هایم را با دست پاک می‌کنم
تا دستانم بوی تو را بگیرد

خدایا!
خودت به کسی که دوستش دارم بگو
که من دلم نمی‌خواست خلق بشوم
و فقط و فقط برای اینکه او تنها نباشد
قبول کردم که بیایم دنیا
تا شاید دوستم داشته باشد

خدایا!
دوستت دارم
حتّی توی جهنّم

خدایا!
خودت که بهتر می‌دانی
ما آدم‌ها مثل دانه‌های انار هستیم
زیاد به ما فشار نیاور!

خدایا!
کاش یک مُهر «شکستنی است، با احتیاط حمل شود»
روی دلم زده بودی!

خدایا!
دست ما را بگیر
و ما را از اتوبان زندگی
رد کن!

خدایا!
آخر زندگی من
یک «ادامه دارد» بنویس!

گفتم منم اهل خطا، گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم شکستم توبه ها، گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم که ای ستّار من، ای حضرت غفّار من
من بر خودم کردم جفا، گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم ز خوبی خالی ام، من دانه ای پوشالی ام
بنگر تهیدستم خدا، گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم که احوالم بد است، از بس گناهم بی حد است
بخشیده ای این بنده را؟! گفتی که بخشیدم، بیا

گفتم که نفسم سرکش است، جایم درون آتش است

أِغفرلنا، أِغفرلنا، گفتی که بخشیدم، بیا…

“الهی”
بـوی ِناب"بهشـت"میدهد همـۀ “نامهای"قشـنگ ِ"تــو”
میگذارمشان روی ِزخمهای “دلم”
گفـته بـودی “اَلجَّبار”
یعنی کسی کـه"جُـبران مــیکند"همـۀ
شکستگـیهایِ “دلت” راگفـــــته بودی “اَلمُصَـوِّر”
یعنی کسی کــه از “ُنومـیسـازد”
همۀ آنچه را"ویـران"شـده اسـت درون ِ “دلت”
گفــته بـودی"الشّـافـی”
یعنی کسی کـــه"شِفا” مـیدهد تمام ِ
“زخمهـایِ عمیق"و"ناعـلاج"را
هـوای ِ"دلم” سبک میشود بــازمزمه نامهایِ زیبایت
نَفـس میکشــم درهوایِ “مهربانیهـایِ نابت”
“الهی”
تو را شکر که هستی وخدایی میکنی..