دلیل این همه غیبت کجاست ای مولا

بگو که این همه دوری رواست ای مولا

نظاره کردن آن چهره ی دل آرایت

تمام حاجت این بینواست ای مولا

ز کوچه دل من ماه من شبی بگذر

که خاک پای تو چون توتیاست ای مولا

گناه بین من و تو جدایی افکنده

دلم همیشه به یاد شماست ای مولا

به یاد غربت جدت همیشه می گریم

دلم اسیر غم کربلاست ای مولا

آیت الله بهجت (ره):
حسینی بشوند نه هیئتی!
زیرا اگر گرم هیئت بشوید
حسینتان را آنگونه که خود
دوست دارید و باب میلتان
است میسازید و هرکس با
میل شمامخالف باشد میگویید
باحسین(ع) مخالف است
ولی اگر حسینی باشید هیئت و رفتارتان را برمبنای حسین میسازید!
هیئتی شدن کاری ندارد کافیست ریش بگذارید و با پیراهن مشکی ازاین هیئت به آن هیئت بروید!
حسینی شدن است که مشکل است.

جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد
ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد

بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم
مانده ام بی تو چرا باغچه ام گل دارد

شاید این باغچه ده قرن به استقبالت
فرش گسترده و در دست گلایل دارد

تا به کی یکسره یکریز نباشی شب و روز
ماه مخفی شدنش نیز تعادل دارد

کودکی فال فروش است و به عشقت هر روز
می خرم از پسرک هر چه تفال دارد

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت
یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد

هیچ سنگی نشود سنگ صبورت، تنها
تکیه بر کعبه بزن، کعبه تحمل دارد…

تا ظهورت چقدر فاصله داريم آقا
آه از جمعه ي بي تو گله داريم آقا

جمـعــه را سرمــه کشیدم كه مــگر برگـــردی
با همان سیصد و دلتنگ نفر برگــــــــــــــردی

زندگـــی نیست ممــات است ، تو را کم دارد
دیدنت ارزش آواره شدن هم دارد

خير از جمعه نديديم به والعصر قسم
بي تو ما طعنه شنيديم به والعصر قسم

از دل تنــگ مـــــن آیا خبــری هــم داری؟
آشنا ، پشت سرت مختصری هــــــــم داری؟

هیچ کس تاب و تب چشم تو را درک نکـرد
هیچ کـس اشک شب چشم تو را درک نکرد

منّتـــی بر سر ما هم بگذاری بـــد نیسـت
آه کم چشــــــم به راهم بگذاری ، بد نیست

نگرانم كه پس از مردن من برگردی
پاي تابوت ، سر بردن من برگردي

نکنــــد منتظــــــــر مردن مائـــی آقا؟
منتظرهات بمیرند میایــــــــی آقــــا؟

به نظر می‌رسد این فاصله ها کم شدنی‌سـت
غیر ممکن تر از این خواسته ها هم شدنی‌ست

دارد از جـــاده صدای جرســی می آیــد
مژده ای دل که مسیحــا نفسی می آید

چون قرار همـــه با حضرت آقا جمعه است
همه ي دلخوشی هفته ي ما با جمعـه است

منجــــی ما به خداوند قســـم آمدنی‌ست
یوسف گـــــم شده ، ای اهل حرم آمدنیس.

الّلهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج الساعة.

ای پاسخ گرامی امن یجیب ها
تعجیل کن به خاطر ما ناشکیب ها

چشم جهان به چشمه ی دستان سبز توست
جاری شو از ورای فراز و نشیب ها

بیا که با تو قامت عشق تا نمی شود
لب غنچه بی تو به خنده وا نمی شود

همه شب در هجر رخت مویه کنان
این بغض جز به دیدار تو وا نمی شود

همه دلهای شکسته را تو مرهمی
بیا که این درد بی تو دوا نمی شود

عالمی چشم براه منتقم عادلند
این محکمه بی تو بر پا نمی شود

ساغر هستی را تویی آخرین قدح
بی تو هیچ عیشی مهیا نمی شود

صفای دل با صفایان ز توست
دلی بی یاد تو مصفا نمی شود

بقای عالم ز عطر گل نرگس است
بی دیدن این رخ ، دیده بینا نمی شود

چشم ما لایق فیض شرفیابی نیست
ورنه حجت حق بدین آشکارا نمی شود

این جمله را بر عرش برین نگاشته اند
“هر یوسفی یوسف زهرا نمی شود”

یا صاحب الزمان به خدا دوست دارمت
هر جا به هر مکان به خدا دوست دارمت

مانند مادرت شده ای بی نشان چرا
آقای بی نشان به خدا دوست دارمت

طاووس جنتی گل زیبای خلقتی
ای زینتِ جنان به خدا دوست دارمت

ای گل همیشه غرقِ بهاری برای ما
فارغْ ز هر خزان ، به خدا دوست دارمت

از غصه و محن شده ای همچو مرتضی
تنهایِ در جهان به خدا دوست دارمت

هر شب برای عمه ی خود بغض میکنی
ای غرقِ در فغان به خدا دوست دارمت

کی میرسی ز ره ، گلِ خوشبوی فاطمه
الغوث و الامان به خدا دوست دارمت

روحم فدایتان و روانم نثارتان
پیدا و در نهان به خدا دوست دارمت

حتما تو میروی سحری سمتِ شهرِ قم
آقای جمکران به خدا دوست دارمت

شیعه دهد تمام وجودش به راهتان
اربابِ شیعیان به خدا دوست دارمت

لطف تو بوده من اگر هستم غلامتان
ای لطفِ بیکران به خدا دوست دارمت.

***اللهم عجل لولیک الفرج***

هفته ها تلخ شدن یار کجاست؟
طعم شیرین عسل وار کجاست؟

هفته ای منتظر جمعه شدیم
جمعه آمد ولی دلدار کجاست؟

هفته ها روز و شبش تاریک است!
ماه زیبای شب تار کجاست؟

آتشی در دل ما شعله ور است
ای خدا!عشق شرر بار کجاست؟

واسه مون آه جگر سوز بس است
حس آرام دل زار کجاست؟

سینه از درد فراق تنگ شده
پس طبیب دل بیمار کجاست؟

پشت در فاطمه گفت یا مهدی…!
مرهم زخمی مسمار کجاست؟

سرخوش از غیرت عباس شدیم
مردی از جنس علمدار کجاست؟

ثمری نیست در این خلق جهان
میوه ی نسل گهر بار کجاست؟

اللهم عجل لولیک الفرج