دعاميكنم غرق باران شوي
چوبوي خوش ياس و ريحان شوي

چو ياران مهدي شمارش کنند
تو هم جزء یاران شمارش شوی

دعاكن منم غرق باران شوم
غباركف پای ياران شوم

چو یاران مهدی شمارش کنند
نگاهی به اين قطره باران كنند.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهمُ .

حال من بی تو خراب است کجایی آقا
نقش من بی تو برآب است کجایی آقا

عمر بیهوده من بی تو چه ارزد تو بگو
زندگی بی تو سراب است کجایی آقا

دل غمگین مرا کی تو عنایت بکنی
منتظر بهر جواب است کجایی آقا

تا که از در برسی رخ بنمایی تو به من
دل من در تب و تاب است کجایی آقا

از غم دوری تو هر نفس ای راحت جان
گریه بی حد و حساب است کجایی آقا

داستان غم هجران تو ای یوسف من
قدر یک کهنه کتاب است کجایی آقا

چه شود گر نظری بر من بیچاره کنی
یک نظر بر تو صواب است کجایی آقا…..

اللهم عجل لولیک الفرج

محشر شد و ديدم همه جا غوغا بود
هر كس كه حسينى شده بود، آقا بود

والله قسم هر چه خدا داد به ما
از لطف حسين و مادرش زهرا بود ….

این دل آلوده ام دلبر نمی خواهد مگر؟!
حضرت صاحب زمان نوکر نمی خواهد مگر؟!

بال پرواز مرا سوزاند نارِ معصیت
مرغِ دل تا بامِ دلبر، پر نمی خواهد مگر؟!

غفلت از تو اوج بدبختیِ ما شد ای دریغ
چاره ای این دردِ زجر آور نمی خواهد مگر؟!

راه گم کردم بیا یابن الحسن دستم بگیر
ظلمتِ این سینه پیغمبر نمی خواهد مگر؟!

چند وقتی می شود از زندگی سیرم دگر
نوکرت چیزی ز تو دیگر نمی خواهد، مگر

ﺗﻮ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻭﺻﺎﻟﺖ ﻧﺮﺳﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺭﻭﺯﯼ ﻣﺎ ﻓﻘﺮﺍ ﺷﺮﺑﺖ ﻭﺻﻞ ﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩ
ﺯﻫﺮ ﻫﺠﺮ ﺗﻮ ﭼﺸﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺷﺎﯾﺪ ﺍﯾﺎﻡ ﮐﻬﻦ ﺳﺎﻟﯽ ﻣﺎ ﺟﻠﻮﻩ ﮐﻨﯽ
ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﭼﻪ ﻗﺪَﺭ ﭼﻠّﻪ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭ ﺷﺪﯾﻢ
ﭼﻪ ﻗﺪَﺭ ﺷﻤﻊ ﺧﺮﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﯾﮏ ﭘﺮﺩﻩ ﻓﻘﻂ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻮﺩ
ﭘﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﮐﺸﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻛﻪ ﺷﺒﯽ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﺳﺤﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﭘﺮﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﻣﺪﺗﯽ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺗﻮ ﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﯾﻢ
ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻏﯿﺮ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺳﺮ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﺍﺳﺖ
ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺰ ﺗﻮ ﺑﺮﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﻻ‌ ﺍﻗﻞ ﮐﺎﺵ ﺩﻡ ﺧﯿﻤﻪ ﯼ ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ﺑﺪﻫﯿﻢ
ﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ : ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

عمری است که سربار توام یوسف زهرا
تو یاری و من عار توام یوسف زهرا

سرمایه ام اشکی است که آن هم کرم توست
بی مایه خریدار توام یوسف زهرا

خوشتر بُوَد از دیدن گل های بهشتی
یاد گل رخسار توام یوسف زهرا

با مهر تو باکی ز هجوم گنهم نیست
من تکیه به دیوار توام یوسف زهرا

با آنکه به زنجیر گنه بسته وجودم
یک عمر گرفتار توام یوسف زهرا

خوشتر بود از خواب به گلزار بهشتم
آن لحظه که بیدار توام یوسف زهرا

نام و نسب و شأن و مقامم همه این است
خاک ره زوار توام یوسف زهرا

مگذار گنه پرده کشد بین من و تو
من تشنه ی دیدار توام یوسف زهرا

بر سلطنت هردو جهان ناز فروشم
تا سائل بازار توام یوسف زهرا

من میثم و وصف تو بود میوه ی نخلم
بی برگم و پر بار توام یوسف زهرا

ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ “ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺣﯿﺮﺕ ” ، ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺎﻡ ﻏﯿﺒﺖ، ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ

ﺟﻤﻌﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻧﺪﺑﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ” ﺍﻟﻐﯿﺎﺙ “
ﻧﺪﺑﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﯾﮏ ﺭﻭﺍﯾﺖ: ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ

ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﯿﻤﻪ ﯼ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ﮐﺸﺘﯽ ِ ﺍﻣّﯿﺪ ِ ﺑﺮ ﺷﻂ ، ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ

ﻣﻬﺪﯼ ﻣﻮﻋﻮﺩﯼ ﺍﻡ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ِ ﭘﺸﺖ ِ ﺍﺑﺮﻫﺎﺳﺖ
ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﮒ ِ ﻇﻠﻤﺖ، ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ

ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﺯ ﻣﻨﺠﯽ ﺧﻮﺩ، ﻧﺎﺟﯽ ﺍﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﻣﯽ
ﺷﺎﻓﻊ ِ ﺭﻭﺯ ِ ﺷﻔﺎﻋﺖ، ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ

ﺍﻭ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺿﺎﻣﻦ ِ ﺍﺛﺒﺎﺕ ِ ﺣﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺮﻑ
ﻣﻨﺘﻈﺮ ! ، ﻣﻬﺪﯼ ﺣﺠّﺖ، ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ

ﻏﯿﺒﺖ ﺻﻐﺮﯼ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻫﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺬﺷﺖ …
ﻣﺮﮒ ِ ﮐﺒﺮﯼ ﺭﺃﺱ ﺳﺎﻋﺖ، ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ

ﺍﻧﺘﻈـــــﺎﺭﺵ ﻣﯽ ﮐﺸــــﻢ ﺁﯾﺎ ﻗﺒﻮﻟﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟
ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻗﻀﺎﻭﺕ، ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ

ﺍﺭﺗﺸﯽ ﺑﺎ ﻗﺼﺪ ِ ﮐﻌﺒﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺭﺍﻫﯽ ﻭ ﺑﻌﺪ
ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺩﻧﯿﺎ ﺗﻪ ﺧﻂ، ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ

سينه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشي بود در اين خانه که کاشانه بسوخت

تنم از واسطه دوري دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

سوز دل بين که ز بس آتش اشکم دل شمع
دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت

آشنايي نه غريب است که دلسوز من است
چون من از خويش برفتم دل بيگانه بسوخت

خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد
خانه عقل مرا آتش ميخانه بسوخت

چون پياله دلم از توبه که کردم بشکست
همچو لاله جگرم بي مي و خمخانه بسوخت

ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت

گفتم که در فـراقت ، عمریست بی قرارم
گفـت از فـراق یــاران مـن نیـز بـی قـرارم

گفتم به جـز شـمـا من ،فـریاد رس ندارم
گفتـا به غیر شیـعـه ، من نیز کـس ندارم

گفتـم که یـاورانــتـت ،مظـلوم هـر دیــارن
گـفتـا مــرا ببـینـیــد، مظــلـوم روزگــــارم

گفتم که دشمن تـو،درفکرمحوشیعه است
گفتا به حـال شیـعه ،هر لحظه پاســدارم