#پندانه
 هنگام مواجه شدن با مشکلات ، یادت باشد که حتما راه حلی وجود دارد.
زیرا هر چیز با جفتش به وجود می آید.
بعد از هر سقوطی، صعودی و بعد از هر شبی، روزی وجود دارد.
ذهنت را روی راه حل ها متمرکز کن.
برای بیرون آمدن از یک اتاق؛
باید در را پیدا کنی،
نه این که به دیوارها فکر کنی !!!
زندگي زیباست

ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﯾﻨﺪﻩ زندگی کنی. ﭼﻮﻥ رویاهایت ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﻓﺮﺻﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺍری ….
از رها کردن نترس
باور کن هيچ کس نمی تواند
چيزي که مال توست را از تو بگيرد
و تمام دنيا
نمي توانند چيزي که مال تو نيست را برايت حفظ كنند

خوشبختی ادب است
ادب مدرک نیست
ادب لباس زیبا و گران پوشیدن
نیست بالای شهر زندگی کردن نیست
ماشین خوب داشتن هم نیست
خانه زیبا ادب نمي اورد
زیبا سخن گفتن هم ادب نیست
مدرک تحصیلی واحد اندازه گیری ادب نیست
ادب یعنی به همسرت امنیت،
به فرزندنت محبت
و به پدر مادرت خدمت
وبه فامیل هایت شادی را هدیه کنی
و برای جامعه خود نعمت باشی
هرکجا که میخواهی باش
در هر لباسی
و در هر پستی و مقامی که هستی
انسان باش
قطعه ای از وجود خدا
که خود خدای دنياي پهناور انسانیت خودت هستی

اکثریت، زمانی که حس می‌کنیم مورد توجه واقع شدیم و کسی دوستمان دارد، سعی می‌کنیم خودمان را شبیه به آن چه آن یک نفر فکر می‌کند، تغییر بدهیم…
ولی اصل داستان این است که آن یک نفر، شیفته‌ی خود واقعی ما شده و نه خود تغییریافته از ما.

یادت باشدکه اگر:
دنیایت کوچک باشد همه چیز را بزرگ میبینی.
غمها هر کدام برایت دیواری میشوند که جلو تو
و خوشبختی ات را سد میکنند.
غصه ها همانند دیوها در افسانه ها میشوند و
تو را به وحشت می اندازند.
اما اگر دنیایت بزرگ باشد و با نگاهی زیبا به دنیا بنگری
تمام غمها و غصه ها برایت کوچک می شوند.
آنقدر کوچک و حقیر که با تبسم به آنها می نگری و
تو همیشه پیروز میدانی

لقمان حکیم گفت : من سال هابا داروهای مختلف مردم را مداوا کردم، در این مدت طولانی به این نتیجه رسیدم ، که هیچ دارویی بهتر از محبت نیست.
کسی از او پرسید : واگر این دارو هم اثرنکرد چه؟
لقمان حکیم لخندی زد و گفت : مقدار دارو را افزایش بده.!!

حڪـــــــــــــــــــــایت من…
حڪایت ڪسی بود ڪه عاشق دریا بود اما قایقـــــــــــــــــــــی نداشت…
دلباخته سفر بود اما همسفـــــــــــــــــــــر نداشت…
حڪایت ڪسی بود ڪه زجر ڪشید اما ضجـــــــــــــــــــــه نزد…
زخم داشت اما ننالیـــــــــــــــــــــد…
گریه ڪرد اما اشڪ نریخـــــــــــــــــت…
حڪایت من حڪایت ڪسی بود ڪـــــــــــــــــــــه…
پر از فریاد بود اما سڪوت ڪرد تا همه ی صداها را بشنـــــــــــــــــــــود…

پدری فرزند خود را فراخواند …
دفتر مشق او را كه بسيار تميز و مرتب بود نگاه كرد و گفت:
فرزندم چرا در اين دفتر كلمات زشت و ناپسند ننوشتی و كثيفش نكردی؟

پسر با تعجب پاسخ داد: خب معلوم است! چون معلم‌مان هر روز آن را نگاه می‌كند و نمره می‌دهد.

پدر گفت: دفتر زندگی خود را نيز پاک نگاه دار، چون معلمی هست که هر لحظه آن را می‌نگرد و به تو نمره می‌دهد …

  ألَم يَعلَم بأنَّ اللهَ يَري؟ 

«آيا انسان نمیداند كه خدا او را می‌بيند؟»
  سوره مبارکه علق آيه 14

  وضعیت دفتر زندگی شما چگونه است؟؟