نظر مرحوم حاج میرزا اسماعیل دولابی درباره طعم صبر در برابر مقدرات الهی

 اگر انسان بو ببرد که مربی او دارد او را می‌سازد، صبر می‌کند.
 یک مرتبه که صبر کرد و بزرگ شد مرتبه دوم قوه‌اش بیش تر می‌شود و خیلی برایش آسان است.
 می‌گویند: گرسنگی سه روز اول ماه رمضان یک مقدار سخت است. از روز سوم به بعد راحت می‌شود. این صورت ظاهر شرع است. در امور اعتقادی هم همین طور است. انسان صبر می‌کند.

 رسول خدا فرمود: هر کس مقدرات الهی را بپذیرد و مشفقانه و صابرانه با آن برخورد کند، خدا می‌فرماید: من فردای قیامت شرم دارم برای او میزان و عدالت بگذارم؛ چون این بنده من کارهای مرا در تاریکی دنیا مشفقانه و از روی میل با صبر و تحمل تحویل گرفت و هیچ اعتراضی نداشت.
  من شرم می‌کنم از او حساب بکشم؛ «کما تدین تدان» همان طور که عبد صبر می کند خدا هم به او جزا می‌دهد.
نهج‌البلاغه، خطبه 153