هر لحظه بايد براي تو پر از شگفتي باشد.

اگر با چشمان يك كودك به دنيا بنگري، همه دنيا را سرشار از خدا مي بيني.

اگر چون يك كودك قلبت سرشار از شگفتي باشد، دنيا سرشار از خدا مي شود اما اگر قلبت حسابگر و حيله باز باشد، خدا از دنيا نيست و ناپديد مي شود.

آنگاه در دنيايي بي خدا به سر خواهي برد و زندگي در دنياي بي خدا بي ارزش است. زندگي همه اهميتش را از دست مي دهد. كاملا مادي و خاكي مي شود- و اين زشت ترين اتفاقي است كه مي تواند براي انسان بيفتند.

موضوع اثبات كردن خدا، طرح مسايل فلسفي در مورد او و يا دانش خداشناسي مطرح نيست.

واژه عشق معناي رهروي را دقيقا مي رساند.

و قلبي كه سرشار از عشق است طبيعتا سرشار از شعر است. با شعر زيستن يك رهرو بودن است.