داستان این ضرب‌المثل این است که قبایل عرب هر کدام بتی داشتند که با آداب مخصوص به زیارت آن می‌رفتند و برای آنها قربانی می‌کردند. جالب‌ترین بت‌پرستی، بت‌پرستی طایفه‌ی حنیفه بوده است؛ زیرا معبود خویش را از آرد و خرما می‌ساختند و آن را می‌پرستیدند. در یکی از سال‌های مجاعه و قحطی که شدت گرسنگی به حد نهایت رسیده بود، افراد قبیله‌ی حنیفه خدای خرمایی را بین خود تقسیم کردند و خوردند!
پس از این واقعه در میان سایر قبایل عرب اصطلاح کل ربه زمن المجاعة رواج یافت و با دخل و تصرف در این ترکیب، عبارت فارسی هم خدا را می‌خواهد هم خرما را در میان ایرانیان به صورت ضرب‌المثل درآمد.

این ضرب‌المثل درباره‌ی افراد حریص و طماعی به کار می‌رود که بخواهند از دو طرف نفع و فایده مغایر و مخالف یکدیگر سودمند گردند و حاضر نباشند از هیچ یک صرف‌نظر کنند.
 

موضوعات: فرهنگی-اجتماعی- مذهبی  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...