در محضر علامه جوادی آملی:
ویژه عید #قربان

 سرِ بنفشه هميشه به طرف زمين است، امّا سرِ سرو هميشه بالاست.

 آدم اين‌قدر پَست‌ همّت مي‌شود كه مثلاً بگويد من درس بخوانم كه معلّم شوم؟! يا شيخي درس بخواند كه من امام جمعه شوم؟! «إِنَّ اللَّهَ [سبحانه و تعالیٰ] يُحِبُّ مَعَالِيَ الْأُمُور»؛ فكر های بلند, همّت ‌های بلند, ايده‌های بلند, نوآوری ها و فنّاوری های بلند, اين را خدا داد! «وَ يَكْرَهُ سَفْسَافَهَا»،

 اين بيان نورانی سيّدالشهداء كه مخصوص زمان و زمين نيست! فرمود شما همّت بلند داشته باش، هر چه نصيب شما شد, شد. تا جان داري درس بخوان! آدم دهان باز می كند و می گويد من فارغ‌ التحصيل شدم و كتاب را مي‌گذارد كنار؟! «تا سر رود به سر رو و تا پا به پا بپو». تا نفس می ‌كشيم درس و بحث، حالا هر چه شد؛ بقيه ديگر در اختيار ما نيست. ما تا نفس مي‌كشيم با قلم و كاغذ و گفتن و نوشتن و فهميدن و فهماندن بايد کار داشته باشيم.

 روز عید قربان یک پیام عمیق علمی برای ما دارد؛ آن مسئله ذبح گوسفند که تمثیلی و کنایه ‌ای است از تذحیه نفس و قربانی کردن نفس این مرحله اول است؛ چون جریان قربانی از زمان خلیل حق (س) بود و در جاهلیّت هم رواج داشت منتها در جاهلیت این دین آسمانی را زمینی کردند، آن معرفت‌های تجریدی و شهودی را تجربی کردند؛ یعنی در جاهلیت برای قبول قربانی این گوشت‌ها را به سینه دیوار کعبه با میخ آویزان می‌کردند که خدا قبول کند و خون‌های این قربانی را هم به در و دیوار کعبه می‌ مالیدند تا خدا قبول کند، این بخش از آیات قرآن در طرد این حس‌گرایی نازل شده؛ فرمود چرا این کار را می‌کنید؟ چرا دیوار کعبه و صحن کعبه را آلوده می‌کنید؟ (لَنْ یَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لکِنْ یَنالُهُ التَّقْوی‏ مِنْکُمْ)، مگر گوشت و خون به خدا می‌رسد؟! آنچه به الله می رسد تقوای این قربانی است، گوشت را بین مستمندان و همسایگانتان توزیع کنید، آنچه مقبول خداست تقواست نه خون.

 از بهترین فرصت‌ها برای تقرب به خدای سبحان همان قربانی کردن است، حالا اگر قربانی کردن گاو و گوسفند این همه فضیلت داشته باشد، قربانی کردن نفس چقدر فضیلت دارد؟! تذحیه نفس بالاتر از تزکیه نفس است، آن ( یُزَکِّیهِمْ ) برای مراحل میانی تقرب است، اما این تذحیه که آدم خودش را قربانی کند و بشود جزء مقرّبین الی الله این بالاتر از آن است.

برای همه مخصوصاً جوان‌ ها چه حوزوی و چه دانشگاهی این فضیلت هست که خودشان را به آسمان و زمین نفروشند چه رسد به کارهای دیگر، کارهای دیگر را خدا تأمین می‌کند، اگر انسان بالاتر از مجموعه آسمان و زمین است شایسته است که خود را ارزان نفروشد که امیدواریم این توفیق شامل حال همه بشود ان‌ شاءالله!

 (منبع : #درس_اخلاق ۹۴/۷/۲)