چطورخودمان را فرسوده می كنيم ؟

وقتی ما انرژی خود را صرف افسوس خوردن و يا برنامه ریزی برای فرار از آينده ای كه هنوز نيامده است می كنيم ، وقتی كه با دلواپسی به تصويری كه از آينده ساخته ايم می نگريم و از ترس به حقيقت پيوستن ، يا نپيوستن آن برخود می لرزيم ، تمامی توان و انرژی خود را به هدر می دهيم و ديگر نمی توانيم امروز را دريابيم در حالي كه تنها راهِ زندگي كردن ، در يافتن امروز است .

وقت تان را با فكر كردن در مورد اعمال آيندهِ ديگران تلف نكنيد از ديگران انتظار نداشته باشيد كه با مرور زمان ، بهتر يا بدتر شوند . زيرا كه در انتظارات انديشه نهائی خلق كردن نهفته است و اين كار ما نيست ، كار خداست . وقتی انسان سعی ميكند كه زندگی ِ ديگری خلق كند ، فقط هيولا می آفريند ، تنها عشق آفريننده است . پس دوست بدار و زندگی کن و بگذارهمه زندگی کنند.