ابن مردويه در مناقب به نقل از ابو هارون عبدي می‌گوید: من نظر خوارج را قبول داشتم و جز آنها از كس ديگري پيروي نمی‌کردم ، تا اينكه روزي از ابوسعيد خُدري شنيدم كه می‌گفت:

اُمِرَ النّاس بخمس فعملوا باربع و تركوا واحدةً.

مردم به پنج چيز امر شده اند، ولي به چهار قسمت از آن عمل و يكي از آنها را فراموش کرده‌اند. گفتم: آن چهار وظيفه كه بدان عمل کرده‌اند چيست؟

قال: الصلاة و الزكاة والحجّ و الصّوم شهر رمضان. قال: فما واحدة التي تركوها. قال: ولاية عليّ بن ابيطالب. قال: و اِنَّها مُفترضةٌ مَعهُنَّ. قال: نعم. قال: فقد كَفَر النّاس. قال: فما ذنبي.

نماز ، زكات ، حج و روزه ماه رمضان. پرسيدم: آن يكي كه ترك كردند چيست؟ گفت: ولايت علي بن ابيطالب(ع).پرسيدم: آن هم با اينها واجب است؟ گفت: آري. پرسيدم: پس مردم كافر شده اند؟ گفت: گناه من چيست؟

(محمد كرد علي در كتاب خُططُ الشّام ج5 ص251 و256 حديث ابوسعيد خدري را نقل نموده است)