آمرزش گناهان
اوّلين نتيجه عزاداري‌،آمرزش گناهان است. طبق روايات،اگرکسي واردجلسه عزاي امام حسين «سلام‌الله‌عليه» شود و عزاداري کند،گناهان اوآمرزيده مي‌شود.چنان که ازپيامبر«صلّي‌‌‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» و ائمّه طاهرين«سلام‌الله‌عليهم» رواياتي دراهميّت عزاداري واينکه گريه برمصائب اهلبيت«سلام‌الله‌عليهم» بهشت راواجب مي‌گرداند،واردشده است.

ثواب فراوان
درروايات معصومين«سلام‌الله‌عليهم»براي عزاداري‌ و زيارت امام حسين«سلام‌الله‌عليه»،ثواب حج وعمره بيان شده است. حتّي درروايات آمده است که افضل ازهمه اعمال است.همچنين درروايات فرموده‌اندثواب عزاداري‌ و زيارت ابي عبدالله الحسين«سلام‌الله‌عليه»مانندآن است که خداي سبحان را درعرش زيارت کند.

عزاداري و گريه براي امام حسين«سلام‌الله‌عليه»يکي ازاسباب آمرزش گناهان است و ثواب‌هاوپاداش‌هاي شگفت‌آوري نيز براي آن وضع شده است. تحليل اين مطلب آن است که عزادارامام حسين «سلام‌الله‌عليه» بايدبا آن حضرت رابطه عاطفي برقرار کند؛به اين معناکه به اندازه عشق ومحبّته به ايشان وشعائرحسيني دارد،ازگناهانش افسرده و ناراحت بوده،به پيروي از اهلبيت«سلام‌الله‌عليهم»علاقه داشته باشد. پس،به تعبير ديگر،معناي روايت چنين مي‌شودکه: اگرکسي براي عزاداري امام حسين «سلام‌الله‌عليه» واردجلسه عزاشد و توبه کرد و از گناهان خودپشيمان شد، گناه او هرچه بزرگ و فراوان باشد،آمرزيده مي‌شود.

دستيابي به حسن عاقبت
فايده سوم عزاداري،عاقبت به خيري است. به عبارت ديگر،دست عنايت امام حسين«سلام‌الله‌عليه»روي سرعزاداران قرارمي‌گيردو به اين واسطه،ازعاقبت سوء و سرنوشت بد،مصون ودرامان خواهند ماند. حسن عاقبت سه معنا دارد: اوّل اينکه ذلت بعد ازعزت پيدا نمي‌کند. دوّم اينکه تاآخر عمر،حالت انحراف براي او پديد نمي‌آيد و سوّم اينکه هنگام مرگ،اهلبيت«سلام‌الله‌عليهم»رامي‌بيند،آن بزرگواران به فرياد او مي‌رسند و اون زدايشان سربلند است. جلسات عزاداري، هرسه معناي حسن عاقبت‌ رابراي عزاداران پديدار مي‌سازد.

استجابت دعا
ازديگر فوائد عزاداري،استجابت دعا است. بحث دعاو استجابت آندرجلسات عزاداري مفصّل است وصرفاً به بيان يک نمونه ازموارد متعدّد استجابت دعادر مجالس عزاداري بسنده مي‌کنيم:
مرحوم آيت الله دستغيب «ره»نقل مي‌کنند:
درشيرازحصبه آمده بودو بسياري از افراد مبتلاشده بودند. درآن زمان،حصبه دارويي نداشت وهمه دم مرگ رفته بودند. آقاي دستغيب از قول يکي ازافرادي که خانواده اودچار حصبه شده بودند،نقل مي‌کنندکه گفته بود: روزي همسايه ماجلسه روضه داشت. من به آن جلسه رفتم وبراي امام حسين«سلام‌الله‌عليه» گريه کردم و از حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها»شفاي زن و بچه‌ام را خواستم. وقتي به خانه آمدم، ديدم که زن و بچه‌ام نشسته و غذا مي‌خورند و سالم هستند. تعجب کردم. دخترم گفت: پدرجان،حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها»دراين اتاق آمدند و سياه‌پوش بودند. وقتي نشستند،به امام حسين«سلام‌الله‌عليه» گفتند: روي سر اينها دست بکش تا خوب شوند. امام حسين«سلام‌الله‌عليه»روي سرما دست کشيدند وهمه خوب شديم،اماروي سرمادردست نکشيدند. حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» فرمودند: چراروي سر مادرشان دست نکشيدي؟امام حسين«سلام‌الله‌عليه»فرمودند: مادرجان! اونماز نمي‌خواند. فرمودند: شوهرش شفاي آنهارا ازمن خواسته است،پس روي سر او هم دست بکش. پس آن حضرت روي سر مادر م دست کشيدند و او هم خوب شد.