همیشه فکرم مشغول این بود که چرا آدم های جدید برایمان حکم نوبرانه را دارند.
حس میکنیم اگر رابطه ی خاص برقرار نکنیم عقب میمانیم.
در برابر آدم های جدید مهربانیم، مودبیم، متمدنیم، شوخی میکنیم. اما خانواده یمان ما را یک آدم بد خلقِ نچسب میدانند!
همیشه برای تازه ها خودِ بهترمانیم
در حالی که کهنه تر ها هوایمان را بیشتر دارند.