اگر بخواهی عبد باشی

اول باید گناه نکنی،

بعد بی‌گناه که شدی برای گناهان زیادی گریه خواهی کرد؛

گناه شکری که هیچ‌گاه نمی‌توانی به‌جا بیاوری،

گناه حق بندگی را ادا نکردن،

گناه خود را گناهکار ندیدن،

گناه فاصلهٔ زیادی که با او داری و گناهانی که فقط آدم‌های خوب آنها را درک می‌کنند و نیمه شب‌ها به‌خاطرش هق‌هق گریه می‌کنند.