عید سعید فطر مبارک

بخوان! به شکرانه توحید. بخوان! به شکرانه این عید!

بخوان، به پاس سرافرازی‏ات در بندگی و خاکساری حضرت حق (جلّ جلاله)،

بخوان: اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبرِیآءِ وَ الْعَظَمَةِ، وَ اَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ،…

الهی، ای عظمت بی‏پایان وَ ای دارنده هر دو جهان!

ای ذات بی‏مثال سخاوت!  ای کمال بی‏زوال قدرت!

ای بخشنده‏ترینی که معنای بخششی! 

و ای آمرزنده‏ای که پدید آورنده تقوایی!

أَسْئَلُکَ بِحَقِّ هذَا الْیَومِ الَّذی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیدا؛ از تو می‏خواهیم به حق این روز مبارک، که برای دل‏های مؤمن، عید قرار داده ‏ای: 

درود و سپاسمان را نثارِ پیامبر عشق و رحمت، حضرت ختمی مرتبت،  مُحمّد (ص) و اهل بیت طاهرینش علیهاالسلام نمایی!

الهی! در این روز مبارک، از تو می‏خواهیم که ما را در سایه امنیت چترِ نورانیّت محمد و آل محمد (ص) قرار دهی.

الهی! از تو می‏خواهیم که به پاداش طاعتمان،  ما را از ترفندهای رنگارنگ اهریمن محفوظ بداری 

الهی! ما را عبادتی بیاموز که بتوانیم شُکر نعمت‏هایت را پاس بداریم.

الهی! عبادت خاصّانت را به ما بیاموز؛ عبادتی که توأم با عشق توست، عشق!

الهی! به پاداش عبادتمان، به پاس روزه‏هایمان، ما را استقامت در راهی ببخش  که راه انبیا و اولیای توست! ما را در راهی هدایت فرما که رضایت تو و پیام‏آور راستین تو در آن است.

الهی! به بهروزی این عید که روز سرافرازی در امتحان تو بود، توانایی‏مان بخش، تا بار دیگر از عهده امتحان تو برآییم!

الهی! به پاس یک ماه برخورداری از نعمت‏های «ویژه‏ات»  که مخصوص «ماه مبارک رمضان» است،  چشم ما را هرچه زودتر به نعمت نهایی حضرتت ، ظهور حضرت موعود عجل‌الله‌فرجه روشن فرما! الهی! یک ماه با میزبانیِ ویژه‏ات، امساک از گناه را به ما آموختی  و نگاه ناسوتی‏مان را روشن از انوار لاهوتی خویش کردی؛  در حالی که کم‏تر قدر چنین نعمتی را می‏دانیم!

رمضان سایه مهر از سرِ ما می‏گیرد بال رأفت که فرو داشت، فرا می‏گیرد چون نگیرد دلم از رفتن ماهِ شب قدر که خدا سایه مهر از سرِ ما می‏گیرد رمضان دار شفایی است که هر جان و دلی داروی دردی از این دار شفا می‏گیرد روزه با فطره، امان است و بَراتِ شب قدر هر که شد در دو جهان کامروا می‏گیرد …

و ما امروز، ماه مبارک رمضان را در حالی بدرقه می‏کنیم  که لب‏های خشکیده خود را با تسبیح نامت صفا داده‏ایم  و با امیدی بیشتر، قدم در راه زندگی نهاده‏ایم؛  امیدی که با پالودگی از گناه، چون بذری، در دل ریشه می‏کند  و در هوای رسیدن به غایتِ مُراد خویش. الهی! ما را در ادامه این راه خطیر، راهنما باش  و از فریب اهریمن قسم خورده دورمان بدار!

الهی! چشممان را به جمال دلارای مهر موعود عجل‌الله‌فرجه،  در هم شکننده ظلمت و تاریکی، روشن کن، تا نماز عید را،  با ایشان و در فضای عطرآگین ولایت، به جای آوریم! نمازی که آکنده از روح اجابت باشد؛ آکنده از قنوت‏های سبز آرزومندی!

الهی! هر روزمان را در سایه آقا امام زمان عجل‌الله‌فرجه عید بگردان! عید!. الهی فطرمان را فاطر و روحمان را طاهر بفرما

 

عید همگی بزرگواران مبارک  

موضوعات: فروعات دین  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...