بيداري براي نماز شب

امام صادق عليه السلام فرمود : روزي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم از حارثة بن مالك بن نعمان انصاري پرسيد : چگونه اي اي حارثة بن مالك ؟ حارثه عرض كرد : مؤ مني واقعي ، اي رسول خدا ! حضرت صلي الله عليه و آله و سلم فرمود : هر چيزي را حقيقت و نشانه اي است ؛ حال حقيقت و نشانه قول تو چيست ؟ گفت : اي رسول خدا ! نفس خويش را از دنيا دور ساخته ام و شبم را به بيداري مي گذرانم ، و روزم را به تشنگي سپري مي نمايم . گويي عرش خداي را مي بينم كه محاسبه و حساب مردم بر پا شده است . بهشتيان را مي نگرم كه به زيارت يكديگر مي روند ، و فرياد و ناله دوزخيان را مي شنوم كه در آتش اند . (چون سخن او بدين جا رسيد) پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود : تو بنده اي هستي كه خداوند قلبش را نوراني گردانيده ؛ پس حال كه بصير و بينا گشته اي ، بر آن ، ثابت و استوار باش !

حارثه گفت : اي رسول خدا ! براي من دعا نماييد تا در ركاب شما به شهادت رسم ! پس حضرت نيز چنين كرد و فرمود : خداوندا ! شهادت را روزي اش گردان ! چند روز بعد ، حارثه ، به فرمان رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در جنگي شركت جست جنگ شروع شد و او نفر هشتم و يا نهمي بود كه به فيض شهادت نايل آمد .

در روايتي ديگر كه كليني از ابوبصير نقل مي كند ، حارثه دهمين نفري است كه بعد از جعفر بن ابي طالب به شهادت مي رسد . لقا الله،ص 173و174