امام علی(ع)

 الْكَلَامُ فِي وِثَاقِكَ مَا لَمْ تَتَكَلَّمْ بِهِ فَإِذَا تَكَلَّمْتَ بِهِ صِرْتَ فِي وِثَاقِهِ فَاخْزُنْ لِسَانَكَ كَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَكَ وَ وَرِقَكَ فَرُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً؛

سخن در اختيار تو است تا آنگاه كه نگفته باشی ، امّا اگر گفتی ، تو در اختيار آن خواهی بود . پس زبانت را نگه دار همان گونه كه زر و سيمت را نگه می داری . چه بسا سخنی كه نعمتی را سلب كند .

 نهج البلاغه ، حکمت ۳۷۳