حفظ وحدت در داخل امت اسلام

در زمینه ی ارتباطات داخلی، امت اسلام وقتی دارای ولایت به معنای قرآنی است که کمال همبستگی و اتصال و ارتباط و اتحاد صفوف و فشردگی هر چه بیشتر آحاد و جناح های گوناگون را در خودش تأمین کند و تفرقه و اختلافی بین آنها نباشد و صف های گوناگون در داخل امت تشکیل نشود.

قرآن در آیه ی نهم از سوره ی حجرات می فرماید:

« وَ اِن طائفتان مِنَ المؤمنینَ اقتلُوا» ؛ «اگر دو طایفه و دو گروه از گروه های مسلمانان با یکدیگر جنگیدند فَاَصلحوا بینهما بین این دو گروه را اصلاح کنید». «فَإِن بَغَتْ إِحْدَيهُمَا عَلَى الْأُخْرَى‏»؛« و اگر میان این دو گروه یک گروه بر دیگری ظلم کرد بغی و تجاوز و تعدی روا داشت و زور گفت»؛ « فَقَتِلُواْالَّتِى تَبْغِى»؛«با آن کسی که زور می گوید بجنگید»؛ «حَتَّى‏ تَفِى‏ء إِلَى‏ أَمْرِ اللَّهِ»؛«تا مجبور شود به فرمان خدا برگردد» و این دستور خدا در زمینه ی حفظ وحدت در جامعه ی اسلامی است.[1]

[1]- همان، صص51و52