ايمان در كودكي

كودكاني كه از اول با ايمان به خدا تربيت مي شوند، اراده اي قوي و رواني نيرومند دارند.
از دوران كودكي رشيد و با شهامت هستند و نتايج درخشان ايمان از خلال گفتار و رفتارشان به خوبي مشهود است .
يوسف صديق عليه السلام فرزند يعقوب پيامبر عليه السلام است . اين كودك محبوب درس خداپرستي را از پدر بزرگوار خود فراگرفته و در دامن يعقوب طفل با ايماني بار آمده است . برادران بزرگتر او به وي حسد بردند و تصميم به ايذاي او گرفتند. كودك را با خود به بيابان آوردند و پس از رفتارهاي خشن و ناراحت كننده به فكر قتلش افتادند. بعدا از كشتن او صرف نظر نمودند، به چاهش افكندند و سرانجام طفل را به كاروان مصري به عنوان غلام فروختند.
ابوحمزه از علي بن حسين عليهماالسلام سوال كرد:
روزي كه يوسف به چاه افكنده شد، چند ساله بود؟
حضرت در جواب فرمود: نه ساله !
از كودك نه ساله اي كه در چنين وضع سخت و شرايط ناراحت كننده دچار شده ، جز اضطراب و جزع انتظار ديگري نيست . ولي نيروي ايمان در اين كودك اثر عجيب و حيرت زايي گزارده است .
لما اءخرج يوسف عليه السلام من الجب و اشتري قال لهم قاتل استوصوا بهذا الغريب خيرا فقال لهم يوسف عليه السلام من كان مع الله فليس له غربة ؛(1)
موقعي كه يوسف را از چاه خارج كردند و به غلامي معامله نمودند، يكي از حضار به وضع كودك دقت كرد و از روي راءفت و مهرباني گفت : ((نسبت به اين طفل غريب نيكي كنيد.))
يوسف كه اين جمله را شنيد با اطمينان خاطر و آرامش روان گفت :
((آن كس كه با خداست گرفتار غربت و تنهايي نيست .))(2)

1- مجموعه ورام ، ج 1، ص 33.
2- كودك از نظر وراثت و تربيت ، ج 2، ص 178.